I'm a model, youre my love -Jackson Rathbone- 9

-Delfie pov.-

Oh nee! Waarom kom ik nu net hem tegen? Nee, dit is dus echt niet de bedoeling. Wat moet ik doen?!

Jackson: Hey Delf. Sorry dat het die avond zo lang duurde voor ik kwam. Het liep wat uit de hand.
Ik heb je de hele dag niet gezien. Waar was je trouwens?

Wat moet ik nu antwoorden? Ik kan moeilijk zeggen hey Jackson. Alles goed met mij. Ik heb net een opdonder van mijn baas gekregen en ben op dieet maar heb vreselijk honger. Alles goed dus.

Ik, euhm. Sorry ik moet gaan!

Ik durf niet meer om te kijken. Kijken naar zijn gezicht, wat zal hij nu wel niet van mij denken?

-Jackson pov.-

Waarom gaat ze nu zo snel weg? Zonder dag te zeggen?
Zou er iets gebeurd zijn? Is Natasha kwaad geworden? Heeft het iets te maken met die paparzzi?
O shit! Ik moet de krant nog kopen.
Ik loop als een bezetene naar buiten en het ergste dat kan gebeuren is dan ook gebeurd.
De kranten staan vol met ons! Dit heeft Natasha zeker gezien...
En dan herinner ik me dat Delfie nog helemaal niet heeft gegeten.
Dan tikt er iemand met zo te zien heel lange en dure nagels op mijn schouder.
Als ik me omdraai staat er een kwade Natasha voor mij!

Natasha: Hoe durf je Delfie aan te raken?! Laat haar met rust! Dit is niet goed voor haar baan. Hoeveel mensen willen er nu komen kijken naar een model die een vriend heeft?
Niemand natuurlijk! Want nu denken ze tenminste dat ze nog kans maken bij haar. Dus blijf van mijn topmodel af! Of anders...

Ik sta daar maar wat, versuft van haar reactie op mij.
Daarom was Delfie natuurlijk zo verdrietig! Ze heeft natuurlijk ook op haar donder gekregen van Natasha.
Ik moet nu meteen met Delfie gaan praten! Ik loop het hotel in naar haar kamer. Ik klop op de deur en roep haar naam. En ze roept dat ik weg moet gaan.
Oh ja die Natasha zat er zeker tussen voor iets!

Verder?