2

"kom op Kate laten we gaan!" riep Audry enthousiast, "jaja rustig maar" antwoordde ik, "waar gaan jullie heen?" vroeg Gio. "Salt" antwoordde ik, "dat is vanaf 19" zei Gio, "daar doen ze niet zo moeilijk over, ik ken de bewaking daar" antwoordde ik. "ik sta om half 2 daar om de hoek, geen seconde later!" dreigde hij, "ja ja, maar we gaan nu echt. Ik moet me ook nog omkleden, tot vanavond" antwoordde ik en we liepen naar mijn auto toe. "ik blijf het jammer vinden dat jij en Gio niet meer samen zijn, ik dacht echt dat het ware liefde was en dat jullie voor altijd samen zouden zijn" zei Audry uit het niets, "hoezo dat? We zijn nog gewoon vrienden toch, ik zie jullie net zo vaak als eerst" antwoordde ik bij gebrek aan beter. "maar alsnog, het is anders" mompelde ze, "weet je, soms denk ik dat ware liefde niet bestaat" ging ze verder. "hoezo dat?" vroeg ik geschrokken, "gewoon, ik bedoel jij en Gio waren perfect samen en als het zelfs niet tussen jullie werkt" antwoordde Audry. "lieverd, Giovanni en ik waren niet zo perfect samen als  iedereen dacht. Als wij nog langer bij elkaar gebleven waren was er vast en zeker ruzie ontstaan en nu hebben we er een mooie vriendschap aan over gehouden" legde ik uit, "misschien heb je gelijk, de ware komt vast nog wel langs voor ons" lachte ze. "nou genoeg diepgaande gesprekken gehad, we gaan uit en lol trappen nadat ik me heb omgekleed" lachte ik. 
Ik deed een zwart jurkje aan die tot onder mijn kont kwam en was afgewerkt met kant, een luipaardprint blazer (Die liet ik toch in de garderobe van de club) en zwarte suède enkellaarsjes met een sleehak.

We zaten in een taxi onderweg naar de club, "Aud. Als je het nou dalijk benauwd krijgt in die club laat het me weten, weet je wat ik regel wel vip kaarten. Het VIP deel is rustiger" zei ik, "ik was mijn claustrofobie helemaal vergeten!" reageerde ze. "het is al geregeld" zei ik en ik stopte mijn mobiel weg, "we hoeven niet eens in de rij te staan" lachte ik, oh wat hield ik van mijn connecties. 
De taxi stopte voor de club en we stapten uit, we liepen de rij langs en kregen verschillende kwade blikken toegeworpen. 
"welkom terug mevrouw Jones, hier zijn de passen en een fijne avond" zei de bewaker, "dank je Jack" bedankte ik hem en we liepen de club in.