Hoofdstuk 20

***Jack's pov***

"Jongens, ik ben bij Jamie!" roep ik door het hele huis zodat iedereen me hoort. "Wow, Jack, voor je de deur uit bent. wij moeten even praten." houdt Matt me tegen. "Waarom? Heb je slecht nieuws gekregen?" vraag ik bezorgd. "Neen, helemaal niet. Ik wou het even met jou hebben over die Jamie." Nog steeds een beetje bezorgd ga ik met hem in de zetel zitten. "Jack, ben je zeker dat je het goede doet?" Praat Matt echt in raadsels of ligt het gewoon aan mij? "Kan je iets duidelijker zijn? Dat zou mij helpen om je beter te begrijpen." Hij knikt en zet hem wat beter in de zetel. "Ik weet dat je ondertussen al enkele keren met haar gebeld hebt en ze was ook je dokter toen het misliep met Lily. Ben je zeker dat je een leven kan opbouwen met haar? Ik wil je niet..." verduidelijkt hij zichzelf. "Ik denk dat je het toch wel verkeerd voor hebt hoor, Matt. Jamie was er voor mij, dus nu ben ik er gewoon voor haar. Ik ben helemaal niet verliefd op haar." onderbreek ik hem. "En wat als je dat wordt?" vraagt hij voorzichtig. "Daar moet je niet voor vrezen, maar als dat wel gebeurd... I'll keep her a daydream away." Na er even over te denken lijkt hij vrede te nemen met dat idee en laat me vertrekken. Snel spring ik in de auto en rijdt naar Jamie.

"Goedenavond meneer, ik ben Jack Barakat, ik kom voor Jamie." vertel ik aan een man die de deur opent nadat ik belde. "Jamie ligt al in bed." antwoordt hij kort. "Dat weet ik. Ik heb haar aan de lijn gehad. Maar ze heeft me nu even nodig." bedenkelijk kijkt de man me aan. "Momentje...." hij doet de deur wat meer dicht en roept Jamie. "Kom maar binnen." zegt hij even later en zwaait de deur volledig open. "Dank u." antwoord ik vriendelijk.