Hoofdstuk 005

Toen Zayn de laatste toon zong rolde er een traan over haar wang heen, hij keek haar vragend aan waarna hij haar traan met zijn hand weg veegde. 'Tahnk you' sprak ze zachtjes tegen hem, waarom moest ze nou weer zo emotioneel worden? Wat boeide het ook, meestal vonden jongens dat juist wel schattig en leuk. 'Go back to your place pleas?' vroeg Zayn zachtjes waarna hij richting de grond weer wees. Met was behulp was Harry en Niall klom Madelief onhandig het podium af waarna ze weer naar de jongens keek die vrolijk door gingen. De tranen van blijdschap bleven maar komen.

De jongens namen het laatste applaus nog eens goed in ontvangst waarna ze het podium verlieten maar Zayn bleef nog even hangen, hij keek naar iedereen die langzaam weg liep. Maar zijn blik was vooral op het meisje gericht waarvan hij haar hand had beet gehouden, Madelief heette ze. Madelief stond daar maar een beetje, wachtend tot ze weer weg kon en een beetje na genietend van het concert. Toen ze elkaar blik even kruisen wierpen ze elkaar een glimlach to.
'Madelief?' sprak Zayns stem met een vraag uit, de naam sprak hij niet helemaal vlekkeloos uit maar Madelief snapte het. 'Yes?' vroeg haar stem trillend. Ze had niet verwacht dat hij ooit nog wat tegen dat meisje zou zeggen wat op het podium had staan huilen, dat had ze echt nooit verwacht. 'Come you with me backstage?' vroeg hij ten slotte. Haar ogen werden groot en ze wees naar haar zelf, bedoelde Zayn haar echt? Hij knikte en stak zijn hand uit. Madelief pakte zijn hand beet en zo liepen ze samen naar achteren toe waar ze rest van de jongens zaten, ze zaten gezamenlijk wat te kloten op het bankje met een witte tablet en een pet. 'Welcome!!' lachte Harry met een grote glimlach op zijn gezicht richting Madelief.
'Sitdown' sprak Louis met een glimlachje en Madelief deed wat hij zei, ze plofte tussen de jongens in en keek naar de tablet, het was gewoon twitter en daarom moest ze wel even glimlachen. 'I'm speak not really good English' sprak ze vervolgens zenuwachtig. 'I'm speaking Dutch' zei ze lachend ook al wist ze bijna wel zeker dat er niet veel van haar zinnen klopte. Ze zag hoe Zayn haar aan keek. 'Cute' sprak hij vervolgens, ze keek hem met vragende ogen aan. Wat was er nou weer schattig? Was het schattig dat ze amper engels kon? Ze haalde haar schouders omhoog waarna ze weer naar de tablet keek en een beetje met de jongens mee las.

De avond verliep soepel, heel soepel. Ze leerde de jongens wat extra Nederlandse woordjes waardoor ze wat meer met elkaar konden praten. Ze hadden het gezellig tot de avond omwas. 'Byee! Bedankt' sprak Madelief met een grote glimlach waarna ze richting haar vaders auto liep tot haar hand werd vast gepakt en ze terug werd getrokken. Ze keek recht in de grote en bruine ogen van Zayn. Hij gaf haar voorzichtig een kusje op haar wang waarna hij haar los liet en weer naar de jongens toe liep. Haar wangen kleurden rood waarna ze haar hand tegen haar wang aan legde. Al snel verstoorde haar vader door te toeteren het mooie moment maar dat boeide haar niet, ze had een kus van Zayn gehad! Op haar wang! 'Rustig' murmelde ze toen haar vader nog een keer toeterde. Met grote stappen draaide ze zich om en stapte ze ze in de auto van haar vader.
'Hoezo kon ik je later ophalen?'
'Ik was uit genodigd door de jongens pap, ze waren zo aardig voor me en ze gaven me drinken en ze volgen me op twitter' dat Zayn haar een kus had gegeven op haar wang liet ze er maar buiten, als hij het had gezien had ze pech maar als hij er niet op had gelet dan had ze geluk. Blijkbaar had hij niks gezien want hij begon er niet meer over.
'wat fijn voor je' bracht haar vader uit voordat hij weer verder reed met Madelief in de auto richting huis waar ze direct haar bed in dook.