21. Let the battle begin
"Ik heb doorheen het verhaal moeten gaan werken met de Pov van Hermelien & Harry, omdat er anders een heel groot stuk zou wegvallen en het een te grote sprong voorwaarts werd. Het is echter geen lang stuk, dus dat valt wel mee, maar anders zou het verhaal niet meer logisch in elkaar zitten."
“Je mag gaan meisje.” Mevrouw Plijster kwam naar me toe en nam mijn witte jurkje aan in ruil voor mijn grijze kleedje met de blauwe kousenbroek en ballerina’s. “Veel plezier nog van de avond.” “Dank u.” Ik loop de trappen af en kom meteen Kiki tegen die met een grote glimlach voorbij loopt. “Wat ben jij blij zeg.” Ze draait zich om en geeft me meteen een knuffel. “Alles goed met je?” “Ja hoor en met jou?” “Absoluut! Ik heb wat met Ron.” Het was net alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg wanneer ze dat laatste zei. “Oh, proficiat.” Ik geef haar nog een zoen op haar wang en loop dan verder de trappen af op zoek naar Hermelien en Harry om nog een laatste keer wat te oefenen. En om Hermelien over Rons relatie uit te vragen.
“Kom op Harry, je kan het!” “Wat moet ik doen? Ik heb helemaal geen superkrachten om die draak te gaan verslaan!” “Moet je ook niet hebben.” Hermelien neemt een boek uit de rekken en legt het op pagina 236 open. Accio staat er vanboven op de bladzijde. “En wat wil je daar mee bereiken?.” Ik grijns want ik begrijp meteen waar ze naartoe wil gaan. “Jou kracht is vliegen Harry.” “Herinner je even, ik mag niets meenemen behalve mijn toverstok.” “Dat is het juist. Je mag niets meenemen, maar ze hebben je niet verboden iets te laten komen. Namelijk; Accio bezem?” Ook Harry begint nu te glimlachen en slaat het boek dat Hermelien had opengeslagen dicht. “Kom nu, we moeten gaan. Het avondmaal zal al klaar staan.” Alle drie staan we recht en lopen de bibliotheek uit op weg naar de grote zaal.
Ik sta op en laat me zachtjes uit bed glijden. “Vandaag is de dag van de eerste opdracht! En ik wed dat Harry het geweldig zal doen!” Hermelien wrijft vermoeid in haar ogen en komt nu ook haar bed uit. “Wat doe jij aan?” “Spijkerbroek, sneakers, topje en trui. Niet echt moeilijk.” “Seut.” Ze glimlacht naar me, maar meer om me uit te lachen dan om vriendelijk te doen. Ik neem een spijkerbroek en een los lang truitje uit mijn hutkoffer en doe er mijn grijze Adidas’ sneakers onder. “Klaar?” “Ja. Yiva ga je mee?” Ze knikt en voegt zich dan bij ons. In de leerlingenkamer zitten Ron en Ginny, zij zit op ons te wachten, Ron negeert ons volledig. Alle vier gaan we achter Loena, daarna achter Evie en als laatste voegt Kiki zich bij ons. “Straks voegen we ons weer samen, maar eerst gaan we eten.” Iedereen knikt instemmend en we verspreiden ons over de vier afdelingstafels. Na het ontbijt staat Perkamentus recht, plaatst weer zijn toverstaf tegen de zijkant van zijn hals en begint te spreken. “Vandaag is de dag waar we met zijn allen naar toe geleefd hebben, namelijk de eerste opdracht van het toverschooltoernooi. Deze middag wordt iedereen verwacht op het grote, open veld achter Hagrid zijn huis. Daar zal de officiële start gegeven worden voor het toernooi.” Iedereen begint te klappen en loopt dan de grote zaal uit, waardoor wij ons weer met zijn zevenen bij elkaar voegen.
Ik bengel vanachter aan de groep en staar een beetje in het rond, tot dat ik plots een kamer wordt ingetrokken. Het is er donker, waardoor ik niets zie en als laatste hoor ik iemand Dormendio roepen, waarna ik het bewustzijn verlies.
Hermelien Pov.
Ik draai me om en zie dat er één persoon minder is. “Hé waar is Dawn?” Nu draait ook iedereen zich om en kijkt vragend om zich heen. “Ze zal wel zo haar redenen hebben zeker.” Yiva moeit zich even, waar ik eigenlijk echt niet tegen kan. Ik kan niet tegen haar, haar uiterlijk, haar gedrag, haar gehele persoon. Met de hele groep loop ik naar de kelders, voor een laatste les toverdranken voordat de eerste opdracht van start gaat. Iedereen zit al aan de houten banken, wanneer Professor Sneep stampvoetend de kelder in komt. "Vandaag zullen we een toverdrank brouwen die wonden van langs binnenuit schoonmaakt en geneest, waardoor er zich geen littekenweefsel zal gaan vormen. Neem je boek pagina 116 en begin maar. Alle ingrediënten bevinden zich aan de achterkant van de klas." Ik loop naar achter, sla al mijn ingrediënten in en begin dan te brouwen. Ik ben zoals altijd weer als eerste klaar en Draco kijkt me met donkere, woedende ogen aan. “Wat?!” bijt ik hem geïrriteerd toe. “Wel, wel, Mevrouw Griffel. Uistekend werk jonge dame.” Ik lach vriendelijk en zelfingenomen naar hem, maar zijn uitdrukking blijft zoals altijd in dezelfde, dode plooi. Na toverdranken loop ik weg van de groep met Harry om eens met Hagrid te gaan praten over Dawn.
“Hagrid, ben je daar?” We lopen gehaast naar zijn huisje, ik in het kielzog van Harry. Hagrid komt met een verbaasde uitdrukking naar buiten en kijkt ons met grote ogen aan. “Is er wat?” “Weet jij waar Dawn is?” Van zodra Harry de zin heeft uitgesproken, begint Hagrid zenuwachtig zijn handen in elkaar te wrijven en te stotteren. “N-nee, i-ik weet niet w-waar ze is.” “Alstublieft, als je het weet, vertel het ons dan.” Hij schudt zijn hoofd verwoed heen en weer en duwt ons het trapje af. “Ga nu maar, de eerste opdracht begint zo.” Ik trek Harry mee terug naar het kasteel en zeg dat we nog wat spreuken gaan oefenen voor straks. “Hij weet duidelijk waar Dawn is. Ik wil haar terug en wel nu!” “Kom op Harry, als Hagrid weet waar ze is, zal ze zeker geen gevaar lopen.”
“Kom op Harry, je kan het!” “Wat moet ik doen? Ik heb helemaal geen superkrachten om die draak te gaan verslaan!” “Moet je ook niet hebben.” Hermelien neemt een boek uit de rekken en legt het op pagina 236 open. Accio staat er vanboven op de bladzijde. “En wat wil je daar mee bereiken?.” Ik grijns want ik begrijp meteen waar ze naartoe wil gaan. “Jou kracht is vliegen Harry.” “Herinner je even, ik mag niets meenemen behalve mijn toverstok.” “Dat is het juist. Je mag niets meenemen, maar ze hebben je niet verboden iets te laten komen. Namelijk; Accio bezem?” Ook Harry begint nu te glimlachen en slaat het boek dat Hermelien had opengeslagen dicht. “Kom nu, we moeten gaan. Het avondmaal zal al klaar staan.” Alle drie staan we recht en lopen de bibliotheek uit op weg naar de grote zaal.
Ik sta op en laat me zachtjes uit bed glijden. “Vandaag is de dag van de eerste opdracht! En ik wed dat Harry het geweldig zal doen!” Hermelien wrijft vermoeid in haar ogen en komt nu ook haar bed uit. “Wat doe jij aan?” “Spijkerbroek, sneakers, topje en trui. Niet echt moeilijk.” “Seut.” Ze glimlacht naar me, maar meer om me uit te lachen dan om vriendelijk te doen. Ik neem een spijkerbroek en een los lang truitje uit mijn hutkoffer en doe er mijn grijze Adidas’ sneakers onder. “Klaar?” “Ja. Yiva ga je mee?” Ze knikt en voegt zich dan bij ons. In de leerlingenkamer zitten Ron en Ginny, zij zit op ons te wachten, Ron negeert ons volledig. Alle vier gaan we achter Loena, daarna achter Evie en als laatste voegt Kiki zich bij ons. “Straks voegen we ons weer samen, maar eerst gaan we eten.” Iedereen knikt instemmend en we verspreiden ons over de vier afdelingstafels. Na het ontbijt staat Perkamentus recht, plaatst weer zijn toverstaf tegen de zijkant van zijn hals en begint te spreken. “Vandaag is de dag waar we met zijn allen naar toe geleefd hebben, namelijk de eerste opdracht van het toverschooltoernooi. Deze middag wordt iedereen verwacht op het grote, open veld achter Hagrid zijn huis. Daar zal de officiële start gegeven worden voor het toernooi.” Iedereen begint te klappen en loopt dan de grote zaal uit, waardoor wij ons weer met zijn zevenen bij elkaar voegen.
Ik bengel vanachter aan de groep en staar een beetje in het rond, tot dat ik plots een kamer wordt ingetrokken. Het is er donker, waardoor ik niets zie en als laatste hoor ik iemand Dormendio roepen, waarna ik het bewustzijn verlies.
Hermelien Pov.
Ik draai me om en zie dat er één persoon minder is. “Hé waar is Dawn?” Nu draait ook iedereen zich om en kijkt vragend om zich heen. “Ze zal wel zo haar redenen hebben zeker.” Yiva moeit zich even, waar ik eigenlijk echt niet tegen kan. Ik kan niet tegen haar, haar uiterlijk, haar gedrag, haar gehele persoon. Met de hele groep loop ik naar de kelders, voor een laatste les toverdranken voordat de eerste opdracht van start gaat. Iedereen zit al aan de houten banken, wanneer Professor Sneep stampvoetend de kelder in komt. "Vandaag zullen we een toverdrank brouwen die wonden van langs binnenuit schoonmaakt en geneest, waardoor er zich geen littekenweefsel zal gaan vormen. Neem je boek pagina 116 en begin maar. Alle ingrediënten bevinden zich aan de achterkant van de klas." Ik loop naar achter, sla al mijn ingrediënten in en begin dan te brouwen. Ik ben zoals altijd weer als eerste klaar en Draco kijkt me met donkere, woedende ogen aan. “Wat?!” bijt ik hem geïrriteerd toe. “Wel, wel, Mevrouw Griffel. Uistekend werk jonge dame.” Ik lach vriendelijk en zelfingenomen naar hem, maar zijn uitdrukking blijft zoals altijd in dezelfde, dode plooi. Na toverdranken loop ik weg van de groep met Harry om eens met Hagrid te gaan praten over Dawn.
“Hagrid, ben je daar?” We lopen gehaast naar zijn huisje, ik in het kielzog van Harry. Hagrid komt met een verbaasde uitdrukking naar buiten en kijkt ons met grote ogen aan. “Is er wat?” “Weet jij waar Dawn is?” Van zodra Harry de zin heeft uitgesproken, begint Hagrid zenuwachtig zijn handen in elkaar te wrijven en te stotteren. “N-nee, i-ik weet niet w-waar ze is.” “Alstublieft, als je het weet, vertel het ons dan.” Hij schudt zijn hoofd verwoed heen en weer en duwt ons het trapje af. “Ga nu maar, de eerste opdracht begint zo.” Ik trek Harry mee terug naar het kasteel en zeg dat we nog wat spreuken gaan oefenen voor straks. “Hij weet duidelijk waar Dawn is. Ik wil haar terug en wel nu!” “Kom op Harry, als Hagrid weet waar ze is, zal ze zeker geen gevaar lopen.”
Er zijn nog geen reacties.