Hoofdstuk 002

Voorzichtig opende ze haar slaperige ogen toen haar moeder naast haar bed aan haar schouders begon te schudden en nog eens harder begon te schudden. Met slaperige en vragende ogen keek ze haar moeder aan die Madelief aan keek. ‘Wakker worden slaapkop, je hebt vanavond je concert, wie laat op bed kan moet er ook vroeg uit’ ‘Haha, heel grappig mam’ murmelde ze zachtjes.
Met een zucht gooide ze de dekens van haar lichaam af terwijl haar moeder naar haar gordijnen toe liep. Met een ruk deed ze het gordijn open waardoor Madeliefs hele kamer werd verlicht, het was er netjes en het hing er nog al vol met posters. ‘Ga je vanavond echt? Alleen’ vroeg haar moeder bezorgd en vol met afkeur.
‘Ja mam, ik ga heen wat je er ook van vind’
‘Maar Madelief..’ wou haar moeder nog spreken voordat haar dochter haar onderbrak. ‘Nee, niks maar, ik ben dat gemaar zat, ik ga naar 1D alleen, ja, alleen wat je er ook van vind!’ Haar stem was boos en haar moeder schrok er van. ‘Oke dan, zorg wel dat je veilig bent’ sprak haar moeder nog even voordat ze de kamer verliet.
Nog tijden daarna zag Madelief de blik in haar moeder ogen, bezorg maar vooral boos. Maar wat had ze fout gedaan? Was het dan zo fout dat ze naam een concert van One Direction wou? Een zucht rolde over haar lippen heen waarna ze haar dunne benen uit haar bed gooide en ze op de grond neer zette, met een soepele beweging zoals elke ochtend veerde ze overeind en zette ze een paar stappen naar haar bureau toe tot haar blik op de klok viel. Haar ogen werden groot, vandaar dat haar moeder haar had gewekt. Het was niet vroeg, nee tot in tegenstelling van vroeg. Het was al twaalf uur. Met grote stappen liep ze weer terug naar haar grote bed toe waar ze het sleuteltje van het laatje weer weg haalde en daarmee het laatje weer open maakte. Ze ritste het kaartje eruit en keek naar de tijd, half 5 smiddags aankomst, dan moest ze al om 3 uur weg!
Ze legde het kaartje gehaast weer terug, duwde het laatje weer dicht en rende zo'n beetje naar haar kleding kast toe. Uit de kast haalde ze natuurlijk een wit shirt met daar op 1D in het groot, een spijker broek en natuurlijk ondergoed. Met haar kleding in haar handen rende ze gehaast naar de badkamer toe die tot haar geluk niet ingebruik was zoals bijna altijd als ze er in wou, meestal was haar broer er dan in bezig en kon ze nog wel even wachten maar vandaag had ze geluk. Zo snel als ze kon ging ze de badkamer in, deed ze de deur op slot en draaide ze de douche aan.

Na het douchen klede Madelief zich snel om en borstelde ze ze door haar natte haren heren. 'AUW, KLIERE BORSTEL' riep ze boos uit. Ze rukte met een harde ruk de borstel nog een keer goed door haar haar heen waarna ze de borstel met een doffe knal op de grond neer knalde. Nog snel wierp ze een blik in de spiegel waarna ze haar lippen nog snel een rood kleurtje gaf en haar wimpers wat zwarter maakte met de mascara die op het plankje lag met make-up en de scheer spullen van haar broer en haar vader. Ze lachte even van de zenuwen waarna ze ook al snel weer verder ging, nog een beetje poeder hier en een beetje poeder daar.
Met een vragend gezicht keek ze in de spiegel, helemaal tevreden was ze niet dus pakte ze nog een keer haar mascara, nog een laagje mascara daar en daar, nog even goed bij werken en ga zo maar door. Zo stond ze daar nog even tot ze weer bij beseffen van tijd was. Ze legde haar mascara weer terug en rende over de gang richting haar kamer waar haar laptop nog aan stond, er brandde een lampje, ze had meerdere mailtjes maar die konden volgens haar lekker de pot op vandaag. Ze greep van haar bed haar mobiel af die ze in haar zak stak waarna ze ook het kaartje pakte uit het laatje weer. 'Tas, tas, tas' murmelde ze zachtjes in zich zelf waarna ze zich zelf op haar knieën liet vallen zodat ze onder het bed kon kijken. Onder het bed lagen meerdere tasjes en dingen maar ze viste de rode er onder weg waar ze het kaartje in deed en haar geld, haar mobiel liet ze mooi in haar zak zitten. 'PAPAPA, BRENG ME' schreeuwde haar schattige stem waarna ze met een nood vaart van de tap af rende, zoekend naar haar vader.