Hoofdstuk 1
Ik zet mijn Ipod harder zodat ik het gehuil van mijn moeder en het geschreeuw van mijn vader niet hoef te horen. Ze hebben weer eens ruzie waarschijnlijk om niets. AAAHHH, ik haat het zo!! En ik weet dat mijn broer er ook zo over denkt. Hij zal zo trouwens wel thuiskomen. School, vriendinnen en muziek waren het enige wat me nog een beetje op de been hielt. En mijn broer Max natuurlijk. 'Maura' roept Max. Hij is dus thuis. 'Ja' schreeuw ik terug. Wat zou hij willen? Ik hoor hem de trap op sprinten. Even later komt hij mijn kamer binnen. 'Mau, pak je spullen we gaan een tijdje bij Lucas en Michelle wonen.' 'Ah oké. Wacht even.... WAT!!' zei ik. 'Ik ben dat geruzie meer dan zat en ik heb met de ouders van Lucas geregeld dat we daar zo lang kunnen blijven als nodig is' Ehhm oké, het is niet dat ik hier niet weg wel ofzo hoor. Integendeel!! Maar Lucas is een beetje heel druk en TOTAAL gestoord. En Michelle ken ik niet echt. Maar goed ik ben blij dat ik hier weg kan...
Reageer (2)
Ja, heel aardig.....(En ik wist niks beters, Sorry(flower) )
1 decennium geledenMICHELLE!!!
1 decennium geledenYESSSS
(ik ben vast heel aardig!)