Bad day

Met tranen in mijn ogen loop ik naar de bus. Net als ik bijna mij mijn bus kom, vertrek dat stom ding. Dat moet mij weer overkomen. Ik wandel naar een bankje en nestel me erop. Vandaag is het echt niet mijn dagje. Alles loopt fout. Waaraan verdien ik dit toch? Mijn leven was zo perfect. Ik had een super lief vriendje, mijn ouders waren gelukkig en rijk, .. En nu gaat alles gewoon fout. Pf, met tegenzin sta ik op als er een volgende bus, die naar mijn dorpje rijdt, stopt. Ik wandel in de bus, maar de buschauffeur houdt me tegen. 'Buzzypazz?' vraagt hij. Ik begin meteen als een gek te zoeken in mijn boekentas. Waarom vraagt die gast dat nou? Ik laat mijn buzzypazz nooit zien.. Ik zucht diêp als ik mijn buzzypazz niet vind. Ik kijk smeekend naar de buschauffeur. 'Sorry, geen buzzypazz, geen rit' zegt hij. Ik ga terug van mijn bus en kijk rond. De bus rijdt achter mijn rug verder en sommige mensen lachen me uit. Hoe durven ze mij uit te lachen? Wat een babies. Ik kijk nog eens rond in de hoop van iemand die ik ken te zien. Natuurlijk, iedereen is al naar huis. Zuctend begin ik aan mijn wandeltocht naar huis.

Als ik eindelijk uitputtend thuis ben gekomen, gaat het thuis niet veel beter dan op school. Mijn moeder heeft net mijn vader uit huis gegooid en zit op haar kamer. Ik heb het gelukkig niet zien gebeuren, maar mijn moeder had een briefje achtergelaten op de tafel. Waar mijn vader nu naar toe gaat weet ik niet. Maar als mijn leven verder gaat als nu, wil ik liever met hem meegaan..