Let the walls break down (atl) 3

"Ik meen het, ik wil wel helpen." Achter mij staat Zack met daarachter Ryan, Jack en Alex. "Zack, tegen het einde van de kerstvakantie ben je weg, dan is het vaderfiguur weg. Plus, als ik zeg vader en moeder dan bedoel ik 2 mensen die van elkaar houden en niet 2 mensen die elkaar amper kennen." Ivy huilt nog steeds daardoor komen er sommige kinderen uit hun kamer om te kijken waar het geluid vandaan komt. "Kan iemand haar even nemen? Ik moet die kinderen allemaal terug in hun kamer krijgen." Jack steekt zijn armen uit zodat hij haar kan aannemen. Peyton geeft Ivy aan hem en draait zich om zodat ze de kinderen terug in hun kamer kan laten gaan. Bijna meteen stopt Ivy met huilen. Iedereen kijkt verwonderd naar Jack. Bij Peyton bleef ze huilen en bij Jack stopt ze zo snel met huilen.

"Blijkbaar is ze wel graag bij je, Jack. Je hebt een aanbidster." plaagt Alex hem. "Ach, laat hem met rust, je bent gewoon jaloers." verdedig ik Jack. "Waarom verdedig je Jack eigenlijk? Tot zover ik ervan op de hoogte ben kan je hier niemand luchten." pikt Alex er meteen op in. "Omdat jij je grote bek maar eens moet gaan houden met je stomme opmerkingen." Alex zijn mond valt open. "In your face" lacht Zack. "Mag ik nu voor Ivy zorgen?" vraag ik terwijl ik me naar Peyton richt. "Nee, stabiele situatie, weet je nog? Ik zorg wel voor haar. "Van een stabiele situatie gesproken" antwoord ik sarcastisch. "Ze begint spontaan te huilen als je ze vastneemt." ga ik spottend verder. "Naar je kamer! Nu kan je het zeker vergeten dat je voor haar kan zorgen!" roept ze boos. "Kan je niet wat stiller zijn, straks begint ze opnieuw te huilen. Ik heb meer verstand van kinderen dan jij en bij mij huilt ze tenminste niet." Na dat gezegd te hebben ga ik naar mijn kamer terwijl er een hele discussie verder gaat tussen de jongens van All Time Low en Peyton.

"Ga toch weg!" roep ik wanneer er weer op mijn deur geklopt wordt. "Het is misschien ongehoord dat ik binnenkom wanneer je me hier niet wil maar we hebben nog gediscussieerd met Peyton en je mag voor Ivy zorgen" Jack staat met een grote lach op zijn gezicht en Ivy in zijn armen. "Meen je dat nou?" vraag ik verbaasd. "Natuurlijk, anders zou ik hier niet staan hoor. Hier, neem haar maar over. Ik ga een kinderbedje halen." Voorzichtig neem ik Ivy uit Jack zijn armen en laat hem gaan. Enkele minuten later staat hij alweer in mijn kamer een bedje in elkaar te steken.

"Zo, dat is ook weer gebeurd. Hebben ze hier eigenlijk kledij voor Ivy?" Ik haal onwetend mijn schouders op. "Ik zal het eens aan Nils vragen, die zal dat wel weten. Peyton wil ik de rest van de dag niet meer zien of spreken." Ik leg Ivy in het bedje en kijk Jack aan. "Ik ga het nu even vragen, kan jij hier blijven voor Ivy?" Jack knikt. "Bedankt" Ik ga meteen op zoek naar Nils en vind hem al snel.

"Hey, deze ochtend is er een baby'tje gevonden waar ik nu voor mag zorgen. Hebben we hier kledij voor haar of moet ik gaan kopen?" vraag ik. "Ik denk dat je kledij zal moeten kopen. Tenzij er nog kledij zou liggen van toen enkele weesjes nog klein waren maar dan vraag je het beter aan Peyton of een andere vrouwelijke begeleidster. Ik heb me nooit echt bezig gehouden met de baby's." Ik knik eens. "En kinderwagens?" Hij zet zich meteen recht en loopt met mij naar een berging. "Hier staat er nog 1. Zullen we kijken of er hier nog kledij ligt?" Ik knik instemmend. Samen kijken we de kasten door en vinden nog enkele pakjes. "Bedankt Nils, hier kan ik al mee beginnen."

Ik loop meteen met alle spullen naar mijn kamer waar Jack met Ivy in zijn armen op bed zit. Die 2 samen zijn zo schattig. "Hier ben ik weer, ik heb enkele kleedjes en een kinderwagen. Ik ga nog snel naar de winkel een knuffel en nog andere spulletjes kopen" meld ik even terwijl ik mijn portefeuille neem en de kinderwagen klaar maak om Ivy mee te nemen. Ik neem haar over van Jack en vertrek naar de winkel.