07 . I kissed Taylor. Taylor Lautner.

De volgende dag begon het normale leventje weer. Ik had geen kans gehad om Taylors telefoonnummer op te schrijven, dus het leek erop dat het een eenmalige actie was. Maar wel een héél leuke eenmalige actie waar ik nooit spijt van zou krijgen.
ik had om negen uur 's morgens al dansles, dus uitslapen kon ook al niet. Met een duf hoofd pakte ik mijn spullen en sprong op de fiets.
Uiteindelijk was ik nog een paar minuten te laat ook, zodat ik de warming-up had gemist.
We deden een dans die we vorige week geleerd hadden, maar ik was er totaal niet bij. Ik kon alleen nog maar aan Taylor Lautner denken.
Ik had het niet eens in de gaten dat Joyce de muziek had stopgezet, en danste nog een paar seconde door, totdat Joyce ineens riep: "Dawn, als je nu niet gaat opletten kan je je spullen pakken en naar huis gaan!"
Ik schrok op. "Oh, eum, nee. Sorry, ik.."
"Wil je ons dan in ieder geval vertellen waarom je zo afwezig bent?"
Ik wist niet of ik het zomaar kon vertellen. Het zou niet goed zijn voor Taylors reputatie als iedereen van zijn scharrels afwist. Maar aan de andere kant; ik zou Taylor toch nooit meer tegenkomen, net als iedereen hier, dus wie zou hem ermee kunnen confronteren?
"Ik heb gezoend.. met Taylor. Taylor Lautner."
Er gebeurde niet was ik verwacht had. Ik dacht dat iemand ging gillen of wat dan ook, maar het enige wat ik hoorde was gelach. Ik werd keihard uitgelachen.
"Dawn heeft gisteren iets de diep in het glaasje gekeken!"
"Of héél vast gedroomd!" werd me aan alle kanten toegeroepen. Alleen Joyce zei niets. Ze keek me alleen maar aan.
Toen iedereen eindelijk een beetje uitgelachen was - het leek eeuwen te duren - zei ze: "Kom na de les maar even bij me, en ga nu goed opletten en meedoen."
Ik probeerde me op de dans te concentreren, en uiteindelijk ging het weer helemaal en vloog de tijd voorbij. Na anderhalf uur trainen was het tijd voor de cooling down en ging iedereen naar huis. Alleen ik bleef braaf staan.
"Meende je dat nou echt?"
Ik knikte alleen maar.
"Wanneer?"
"Gisteren, in de discotheek."
"Oke, ik vind het echt super voor je, maar hoe bijzonder je vriendje ook is, onthoud dat je in het selectieteam zit, Dawn. We zijn hier niet om te zwijmelen over onze vriendjes, maar om te dansen."
"Ik weet het. Sorry."
"Oke. Ga maar, hoor. Tot volgende week."
Ik trok mijn jas aan en liep naar buiten. Ik had nog geen zin om naar huis te gaan, dus ik besloot dat ik nog even ging winkelen. Misschien was er wel een nieuwe editie van de Glamour, en hadden ze bij de H&M een nieuw shirtje.
Ik fietste naar de Bruna en liep naar binnen. Daar bleef ik stokstijf staan. Daar, op de voorkant van de Privé, Story, Weekend en welk ander roddelblad je je ook maar kon bedenken, stond Taylor Lautner. In een wel heel bekende discotheek. Te zoenen met een wel heel bekend meisje. Met mij.

Bij vijf reacties pas weer verder!