152. I got a hangover.

Ik werd wakker van Bill die opstond en naar de kamerdeur liep. Hij deed ze open en er kwam een klein chinees vrouwtje binnen. Haar haren waren mooi opgestoken in een strak staartje en ze had een uniform aan van het hotel. “ Room service.” Hoorde ik haar zeggen terwijl ik me omdraaide in bed om te zien wat er gaande was. “ Thank you.” Zei Bill die in zijn boxershort achter de vrouw met het ontbijtkarretje liep. Ik keek het vrouwtje aan en terwijl besefte ik dat mijn hoofd enorm veel pijn deed. Ik sloeg mijn hand op mijn hoofd en ging terug gaan liggen in de lakens. De vrouw maakte een buiging naar Bill en mij en ik hoorde haar nog zeggen : “ You two are beautiful couple.” “ No, we’re not togheter.” Glimlachte Bill terwijl de vrouw verder naar buiten ging en de deur sloot. “ Goedemorgen Maaike.” Grijnsde hij. “ Dit vind je weer leuk,hé?” zuchtte ik nog steeds met mijn hand op mijn hoofd. “ Zal ik een aspirine halen voor je?” vroeg hij lief. Ik knikte. Bill verdween de badkamer in en kwam niet veel later terug met een glaasje water en een aspirine. “ Hier.” Zei hij terwijl hij me het glas aanreikte. Ik ging recht gaan zitten en nam het aan. Hopelijk ging het snel werken. “ Ik denk dat Irina deze besteld heeft?” vroeg hij terwijl hij keek wat er allemaal op het karretje lag. “ Zou kunnen.” Mompelde ik terwijl ik het glas op het nachtkastje zette. “ Wat wil je hebben om te eten? Er staat hier echt van alles op.” Bill wreef in zijn handen terwijl hij het zei. “ Verras me.” zei ik vermoeid. “ Zal ik doen.” Zei hij terwijl hij een bord nam. Ik had geen zin om het lekkere warme,zachte bed te verlaten. Al snel kwam Bill, die nog steeds enkel zijn boxershort aanhad, naar me toe met een bordje waar eieren en een croissant oplag. “ Als je nog wilt, geef je maar een gil, maar ik denk niet dat je dat zal doen.” Zei hij sneaky en lachte. “ Haha, lach maar met mijn kater.” Mompelde ik terwijl ik het bordje overnam en een hap nam van mijn croissant. “ Wat staat er op het programma vandaag?” vroeg hij terwijl hij ook zijn bord vol schepte. “ Ik denk dat ik met Friedolien even naar Galina en Christina ga. Maar voor de rest weet ik het niet. Ik denk dat mijn ouders even de stad ingaan en Irina gaat met de trainsters waarschijnlijk al even gaan kijken wat we moeten doen bij de opening van de Olympische Spelen.” Legde ik uit met een stukje ei in mijn mond. Bill knikte en kwam naast me zitten. “ We zullen dan wel nog zien wat we gaan doen.” Zei hij.

Het ontbijt was echt lekker geweest en mijn hoofdpijn was al geminderd. Ik kleedde me aan, net zoals Bill en klopte toen aan bij Friedolien haar kamer. Tot mijn verbazing deed Tom de deur open en grijnsde. “ Je ziet er even schitterend uit als mijn allerliefste schat.” Glimlachte hij. “ Bedankt.” Zei ik en liep zonder verder iets te zeggen de kamer binnen. Daar, op het bed, kwam ik een half kreupele Friedolien tegen. “ Je ziet er schitterend uit, beste vriendin van me!” zei ik terwijl ik me naast haar op het bed liet ploffen. “ Moet jij zeggen, troela.” Lachte ze. “ Voel jij jou even slecht als ik?” ging ik door. Ze knikte : “ Waarschijnlijk.” “ Zie ze daar liggen. ’s Avonds grote Jan, ’s morgens kleine man.” Grinnikte Tom. “ Vrouw!” corrigeerde Friedolien hem terwijl ze haar wijsvinger in de lucht stak. “ Zullen we straks even naar Galina en Christina gaan?” vroeg ik zonder op te kijken. “ Ja is goed. Misschien kunnen we samen naar het zwembad gaan hier in de tuin van het hotel.” Stelde Friedolien voor. “ Zwembad?” vroeg Bill. “ Ja broertje, ze hebben hier ook een zwembad.” Zei Tom. “ Maar ik ben mijn zwemshort vergeten.” Zei hij in paniek. “ Zonder zwemshort!” gilde ik uitgelaten. “ Zou jij maar al te graag hebben.” Lachte hij. Ik voelde dat mijn ogen blonken. “ Ik heb er twee mee.” Zei Tom. “ Hé, moet jij nu echt alles verpesten?” zei ik nep boos tegen Tom. Hij stak zijn tong uit en reikte Bill één van zijn zwemshorts aan.