I have to tell him

Ik doe de voordeur open, het is donker in het huis en me vader en moeder liggen al op bed. Het oppassen was leuk en simpel ! en het heeft me 15 euro opgeleverd ! de best baan ever. Ik loop zachtjes de trap op en doe mijn kamerdeur open, snel doe ik mijn pyjama aan en kruip mijn bed in, ik kijk nog even snel op mijn mobiel en leg hem daarna weg. Ik draai mezelf om en val daarna in een diepe slaap.

"ik zal je altijd weten te vinden, en wanneer ik je vind ben je blij dat je geen vriend meer hebt" "het was een vergissing" "sorry Courtney" "Als Rik iets wilt dan krijgt hij dat !" "Hij doet dit vaker, het laatste meisje waar hij dit bij deed, is verhuisd" "hij woont op nummer 15"

Ik schrik op, wat was dat ? Alle stemmen gingen door mijn hoofd, Rik verdwijnt maar niet uit mijn hoofd, kon ik hem maar vergeten. Het is half 6 in de ochtend en het zweet staat op mijn hoofd. Ik loop naar de badkamer en was mijn gezicht. Ik loop weer naar mijn bed en ga weer zitten. Alles gaat weer door mijn hoofd, mijn arm, buurjongen, Casper.....CASPER ! wat zal hij hier van vinden ? Hij moet het weten.
"Courtney Courtney, word eens wakker" "hoezo wat is er ?" "Casper staat beneden op je te wachten !" ik schrik op en kleed mezelf aan, snel nog wat mascara op doen en mijn haar borstelen. "hee" "hee, wat doe jij nou weer hier ?" en ik geef Casper een kus. "doei mam, doei pap !" en ik loop met Casper naar buiten. "Gaat het wel ?" "nou..uhm..eigenlijk niet echt, kunnen we ergens gaan zitten ?" Casper kijkt met een bezorgd gezicht me aan. We gaan zitten en ik pak Casper's hand. "wat is er ?" "Nou..je weet toch wel die ene Rik ?" "ja" "Hij uhm...hij kwam me achterna en toen wou ik weglopen maar..hij pakt mijn arm en kneep er heel hard in, ik heb nog steeds een blauwe plek" ik laat mijn arm zien en kijk Casper aan. "Hij zei dat als hij iets wou hij dat zal krijgen, en dat ik dan blij mag zijn dat ik dan geen vriendje meer heb" voor een tijdje is het heel stil dan legt Casper zijn hand op mijn been "Gaat het wel ?" vraag ik aan hem. "Heeft hij nog meer gedaan ?" "nee, maar hij woont naast me en ik ben echt bang" "Ik...heb gehoord dat hij dit vaker doet bij meisjes" "wat..wat doen ? wat doe hij dan ?" vraag ik in paniek. "ze slaan, schoppen en hij maakt dat meisje gewoon helemaal kapot, lichamelijk en geestelijk" zegt hij bezorgd terwijl hij naar de grond kijkt. "ik let op mezelf" "Ja maar dat houdt hem niet tegen" Hij staat op en loopt verder. "stom rotkind !" en hij schopt tegen een blikje. "Rustig nou Casper, voor de rest heeft hij niks gedaan" en ik loop achter hem aan. "Ja Courtney, maar je kent hem niet ! hij zal alles uit de kast halen om jou....pijn te doen !!" roept hij boos, en hij kijkt me kwaad aan. "Ik...ik" mijn ogen vullen zich met tranen en ik barst in tranen uit. "Sorry Courtney..ik bedoelde het niet zo..het spijt me" en hij geeft me een knuffel. "Je moet begrijpen Casper dat ik dit ook niet wil en dat ik doodsbang ben, maar ik heb je wel nodig !" "Je hebt gelijk, als er iets is moet je me meteen bellen" hij kijkt me aan en veegt me tranen weg, daarna geeft hij me een kus.