The Story Of Moon deel 6

Moon deel 6

De wekker maakte me wakker. Ik had vandaag mijn wekker om 10 uur gezet. Want vandaag gingen we naar mijn oma. Ik ging langzaam recht op in mijn bed zitten. Stak mijn benen onder het dekbed vandaan, en stak mijn koude voeten in mijn blauwe pantoffels. Ik slofte naar de badkamer. Toen ik voor de spiegel stond, wreef ik in mijn ogen. Jemig, wat zag ik er slaperig uit. Ik borstelde mijn haar, en stak het op met een klem. Daarna maakte ik mezelf nog mooi met make-up, ik kleedde me aan, stapte in mijn nieuwe uggs. En stampte naar beneden. "Goeie morgen lieverd" zei mijn moeder met een kop koffie in haar hand, en in de andere een krant. "Goeiemorgen mams." ik ging zitten. Ik pakte een croissantje van de stapel. Mijn moeder bakt namelijk elke zaterdag een paar croissantjes. "Hoellaat gaan we naar oma? " zei ik met mijn mond vol. "Zo snel mogelijk, we hebben haar al zo lang niet gezien! " "Ja inderdaad." we waren klaar met eten. Ik dronk snel mijn glas met sinaasappelsap op en pakte mijn jas van de kapstok. Mijn moeder kwam achter me aan. En voor we het wisten reden we op de snelweg. Mijn oma woonde een uurtje van ons huis vandaan. Ik voelde getril in mijn broekzak. Een smsje. hee moon (L) vergeet niet dat ik van je hou, voor eeuwig! xx love you. Ik fronste blijkbaar diep, want mijn moeder kwam in actie " Moon wie heeft je gsmst?" "Aron.." "WIE IS ARON? " zei ze met de grootste ogen die ik ooit gezien had. "uh, mijn vriendje sinds een paar dagen die ik al heel leuk vond." "AHA. Wat schattig " mijn moeder had meteen haar 'ik ben er achtergekomen- smile ' op haar gezicht. Ik rolde met mijn ogen en smste terug : Aron! (L) ik hou ook altijd van jou <3 kan niet zonder je. wjnmk <3. xx. loveyou2 . Wat raar dacht ik bij mezelf. Eerst wilde hij nog een beetje afstand. En dan opeens zo'n smsje. Nou hij zal misschien wel ingezien hebben dat hij me alles kan vertellen. Mijn moeder en ik hadden daarna nog een lang gesprek over haar vriendjes, en hoe Aron was. Ik vertelde ook dat hij zondag waarschijnlijk kwam, en misschien bleef slapen. Had ik beter niet kunnen doen. " Moon, je doet wel voorzichtig he! Als je iets niet wilt. Dan zeg je gewoon NEE!" " Mam. Wat denk je wel niet? Ik ben misschien wel 16. Maar dat betekend niet dat ik met de eerste de beste jongen stoute dingen ga doen ofzo. " " Ja , oke. Je hebt wel gelijk. Ik wil gewoon dat je voorzichtig doet!" op dat moment kwamen we bij mijn oma.

Ik sprong uit de auto en drukte op de bel. Mijn oma was 75, al best oud vond ik. Maar de deur vloog al snel open. "MOON! Je bent zo groot geworden, kijk hoe mooi je bent! Je lijkt op je moeder!" ik begon te blozen. Mijn moeder kwam aangestormt en gaf haar moeder, dus mijn oma, en stevige knuffel. "Kom binnen! " zei mijn oma, en strompelde de woonkamer in. Ik plofte gelijk op de bank neer. AHA, daar stond de pot met dropjes, daar mochten we elke keer als we bij oma waren, dropjes uit pakken. Ik stortte me natuurlijk meteen op de dropjes. "Moon lieverd, maak jij een wat thee voor ons allemaal" ik zuchtte, maar ik wilde niet onbeleefd zijn voor mijn oma, dus ik ging naar de keuken. Ik zette de waterkoker aan met het schone water, ging op het aanrecht zitten en keek naar buiten. Ik zag een baasje met een hond. " Dit is wel een lekker struikje " hoorde ik in mijn hoofd. WAT? dacht ik. "Mam , oma? zeiden jullie iets?" " Nee hoor schat. " riep mijn oma terug. Ik keek weer fronsend naar buiten, wie was dat die tegen me sprak in mijn hoofd? Ik zal het me wel verbeeld hebben, dacht ik alweer. Ik zou denken dat ik tegen mezelf loog, want dit was al weer de zoveelste keer dat ik dacht dat ik het me verbeeld zou hebben. Ik zette de rooibos thee op een groot dienblad, pakte de schaal met koekjes en liep de woonkamer in. "Ohjeee, mam! Je hebt een kersenboompje ! " riep mijn moeder als een klein kind! "Haha, ja schat, ga maar even kijken, ik moet ook even met Moon bijpraten" zei mijn oma. Mijn moeder liep naar buiten en ging met een zucht op het bankje zitten tegen over het kersenboompje. "Nou kind, hoe is het met je?" "Wel goed hoor oma, alleen er gebeuren rare dingen." "Wat dan?" "Nou, ik heb een vriendje, en sinds dien gebeuren er rare dingen, ik zal voorbeelden noemen : Mijn vriendje is extreem koud, zijn ogen veranderen van kleur, hij is perfect mooi, hij is sterk, en supersnel, en superlief. En heel veel mensen zeggen dat ik koorts heb, omdat ik gloeiend heet ben, terwijl ik niets voel, ik zag een rode maan, ik begon te trillen van woede, en ik hoorde net een stemmetje in mijn hoofd praten toen er een baasje met zijn hond langs kwam!" "Ach meisje toch." "Wat is er oma?" "Ik heb medelijden met je kind, je hebt zoveel problemen, ach kindje toch" "OMA, zeg me wat er met me is" "Lieverd je bent een weerwolf." ik kreeg een zachte kreet uit mijn keel, wat? Een weerwolf daar heb ik nog nooit over nagedacht, en trouwens die dingen bestaan niet ! " Oma, u heeft het mis, weerwolfen bestaan niet, volgens uw legendes wel maar die kloppen niet!" "Kind, je weet dat ik nooit tegen je zou liegen" dat was waar, mijn oma loog nooit, en had altijd gelijk. Ik schrok bij deze gedachten, wat als dit ook echt waar was?"Hoe moet ik er dan mee omgaan oma?" "Het gaan vanzelf lieverd. " " En waarom zijn er zo veel problemen? Wat is er met Aron?" "Lieverd, dat moet Aron tegen je zeggen, hij zal het wel tegen je zeggen. Ooit. Ik hoop dat daar de liefde niet mee kapot gaat! " "Ik ga even een luchtje scheppen" ik liep de tuin in, deed de tuindeur open en rende met een betraand gezicht naar buiten, ik rende voor alle ellende weg, had mijn oma gelijk? Ik bleef niet stoppen met rennen, ik zag wel waar ik uit kwam, het enige wat me boeide was een rustig plekje waar ik na kon denken.