Het proefwerk

De wekker ging, Lena stapte uit bed. Vandaag had ze een proefwerk Engels. Ze was heel goed in Engels, maar ze had toch heel goed geleerd. Ze hoorde geluid beneden. Er was zeker weer een kalfje geboren. Het was lente en dus erg druk op de boerderij. Ze sprong onder de douche en toen ze even later aangekleed was ging ze naar beneden om te eten. Er was inderdaad een kalfje geboren. Na het eten, tandenpoetsen, tas inpakken en alles daaromheen ging ze nog even naar de schuur om te kijken. Het kalf was prachtig! Ze was een wit met zwarte vlekken, het leek net of ze een lakenvelder was, waarvan het laken klapperde in de wind dus er was een prachtige kronkelende rand ontstaan. Terwijl Lena het kalf bewonderde kwam haar vader achter haar staan en zei: 'Wat een prachtig beesie hè, gelukkig is ze voor de melk en beland ze niet op de barbecue.' Lena lachte en zei tegen haar vader dat ze maar eens naar school moest. Ze was iets te lang bij het kalfje geweest en kon haar engels niet meer doorlezen. Daar baalde ze wel van, maar ze had geen tijd meer te verliezen en fietste keihard naar school. Een paar seconden voordat de bel ging stormde Lena naar binnen. Iedereen zat al klaar en mevrouw Bijvoet keek haar even boos aan, maar zag toen dat Lena nog optijd was en begon met het uitdelen van de proefwerken. Snel pakte ze een proefwerkblaadje en ze wachtte tot ze het proefwerk kreeg. Jamie naast haar vroeg of ze ook een proefwerkblaadje mocht. Omdat Lena geen gezeur wou, gaf ze snel een blaadje aan Jamie. Eigenlijk wou ze Jamie laten stikken. Maar dan kreeg ze een preek van mevrouw Bijvoet en daar had ze nog minder zin in. Zodra ze het proefwerk kreeg wist ze al dat het een goed cijfer zou worden. Naast zich hoorde ze Jamie kreunen, ze wist dat Jamie moeite had met engels maar ze legde haar hand voor haar blaadje, zodat Jamie niet kon afkijken. ‘Lena, doe niet zo kinderachtig! Laat gewoon je blaadje zien.’ fluisterde Jamie opgewonden. Helaas voor Jamie hoorde mevrouw Bijvoet het, Lena hoorde dat ze haar schraapte en kon een glimlach niet onderdrukken. Ha, dit was de verdiende loon voor Jamie, Jamie keek elk proefwerk af. Een keer had ze geweigerd Jamie te laten afkijken. Na school was ze in elkaar geslagen en er was een ruit ingegooid van Lena’s huis. Lena was er kapot van en wou niet nog een keer zoiets daarom had ze het altijd toegestaan. Maar vandaag was ze in een andere bui. Ze voelde zich sterk en haar woede tegen Jamie was groter geworden, ze wist niet waarom. Gelukkig was ze nu betrapt. ‘Lena! Hallo ben je er nog?’ hoorde Lena mevrouw Bijvoet bijna schreeuwen. De hele klas keek Lena beschuldigend aan. ’s Sorry mevrouw, ik heb u niet gehoord.’ zei Lena onderdanig. ‘Je mag niet praten tijdens een toets Lena en al helemaal niet vragen of Jamie haar hand weg wil doen voor haar blaadje!’ zei mevrouw Bijvoet nu bijna woedend. ‘M maar ik zei niks, het was Jamie.’ Lena was over haar toeren, hoe kon mevrouw Bijvoet haar dit aandoen! Ze had niks gedaan, Jamie was schuldig! ‘Lever je proefwerk maar in en ga je melden en waag het niet om Jamie te beschuldigen.’ Lena was zo boos, boos op alles, boos op iedereen.