#3

Flashback-VorigeHoofdstuk-Harry- Ik zie dat ze het menen, ze willen me echt helpen. Net als ik het wil vragen komt Zayn erbij zitten. En Liam komt van de trap af gelopen. 'He waarom is het hier zo stil?' vraagt Zayn hijgend. 'Harry zit met iets, we moeten hem helpen. Hij wou het net vertellen maar toen kwamen jullie.' Liam zit ondertussen ook aan de tafel en ze wachten tot ik wat zeg. Ik aarzel, maar dan bedenk ik me dat ik het moet zeggen. We hebben elkaar in het begin belooft dat we alles zouden zeggen. Ik haal diep adem. 'Zouden jullie mij ooit uit de band schoppen?'

-Louis

Ik kijk Niall, Zayn en Liam aan. Maar ook hun weten niet wat ze moeten zeggen. Normaal weet ik altijd wel een antwoord, maar dit keer niet. Eigenlijk zou iedereen meteen moeten zeggen. Nooit. Nee. Maar het lijkt wel alsof iedereen twijfelt.'Harry hoe kom je daarbij?' vraagt Liam ineens. 'Ik... ik had er een droom over.' zegt Harry zacht. Dat was dus waarom hij vanmorgen dus zo bezweet en in zijn gedachten was. 'Dus? Zouden jullie me uit de band schoppen?' vraagt Harry nog een keer. 'Nee nooit Harry. Echt nooit. ' zeg ik. Ik zou nooit willen dat Harry uit de band geschopt zou worden. Ik weet niet of ik dan zelf nog in deze band zou willen zitten. Ik bedoel, Harry is mijn beste vriend. 'Inderdaad, ik geef Louis gelijk. Zonder jou zou One direction niet eens kunnen bestaan.' zegt Niall ineens. 'Zayn? Wat denk jij?' vraagt Harry. Zayn zucht en zegt dan: 'Ik weet het niet.' 'Zayn!' zegt Liam dan en geeft hem een stoot in zijn arm. Harry heeft tranen in zijn ogen. Hij staat op en loopt richting de trap. Dan stopt hij en draait zich om. 'Zeg het maar eerlijk. Zo denken jullie allemaal. Misschien kan ik beter nu al uit de band stappen.' 'Harry!' roep ik nog. Ik sta op en ik wil hem achterna rennen. 'Goed gedaan Zayn. Goed gedaan.' zeg ik nog. Dan ren ik Harry achterna. 'Harry! Harry!' Ik ren de trap op. De deur van Harry's kamer is op slot. 'Harry, Harry alsjeblieft, laat me binnen.' Ik druk mijn oor tegen de deur. Maar ik hoor niks. 'Harry?' Nogsteeds geen antwoord. Ik kijk rond voor iets scherps om de deur open te maken. Ik zie in de hoek van een traptrede nog een veer van een pen liggen. Die had ik gisteravond bij het maken van onze Video Dairy in mijn handen. Toen was alles nog goed. We zaten allemaal samen hier, op deze trap. We lachten, we kregen vragen van onzen fans.. dit gaat allemaal voorbij. Als One direction uit elkaar gaat. Ik schrik wakker uit mijn gedachten als ik een gil hoor. Het w as Harry's gil. Snel ren ik naar zijn deur, ik houd de veer van de pen in mijn hand en dan gooi ik hem weg. Ik neem een stap achteruit en ik ren naar de deur toe. Ik val op de grond. Een enorme steek in mijn hoofd houd me tegen van opstaan.
Maar ik moet, ik moet Harry helpen. Ik sta met moeite op. Ik hou me vast aan de muur. Nog een keer.. ik stap weer achteruit en ram de deur. Dit keer gaat hij open. Ik ren zijn kamer binnen, ookal gaat dat niet al te soepel. Ik stop even met lopen, anders zak ik inelkaar door de steek in mijn hoofd. Dan zie ik wazig dat de raam openstaat. Ik probeer, vasthoudend aan alles wat mijn hand reikt, naar de raam te lopen. Ik kijk uit de raam naar beneden. Ik zie Harry liggen, tussen de struiken. Ik zie dat er bloed bij zijn hoofd ligt. En zijn kleren zijn gescheurd. 'Harry!' roep ik zo hard als ik kan. 'Harry! Alsjeblieft reageer!' Dan word ik duizelig van al het roepen. Ik val neer op de grond en ik kan nog net iets roepen. ' Liam!! Liam.. Li..' Dan word alles zwart voor mijn ogen....