#2

-Harry

Ik word wakker, het voelt alsof ik in een bad van zweet lig. Ik veeg met mijn hand het zweet van mijn voorhoofd. Voorzichtig ga ik rechtop zitten, nadenkend over die droom. Ze zouden me toch nooit uit de band schoppen.. Dat kan gewoon niet, we hebben gezworen nooit uit elkaar te gaan. Maar misschien, er is een kleine kans... Nee. Nee, ik haal me dit zelf allemaal in mijn hoofd. Opeens kraakt mijn deur en Louis komt naar binnen. Zoals altijd heeft hij een big smile op zijn face. Ik vraag me af of hij altijd een goeie nacht heeft. Hij heeft nooit ochtendhumeur. Zelfs als hij een nachtmerrie heeft gehad, zit hij 's morgens aan tafel het vrolijk te vertellen aan ons. ' Zeg Harry, put that smile on your face. ' Louis lacht, maar ik niet. Louis stopt met lachen en loopt naar me toe. ' Is er iets Harry? Slechte nacht gehad? ' Ik zucht en laat me terug vallen in mijn bed. ' Gewoon slecht geslapen, dat is alles.'
Louis staat op en loopt naar de deur. Nog een keer kijkt hij om. ' Zeker? Je kunt me alles vertellen, daar zijn we tenslotten Larry voor.' Die naam, Larry. Ineens flitst alles terug naar die droom. Louis beseft dat hij geen antwoord gaat krijgen en doet de deur dicht. Dan herinner ik me de laatste zin in mijn droom weer. 'Larry, weet je nog? Alsjeblieft, vergeet dat niet..' Ik kijk naar buiten. De zon schijnt, de vogels fluiten. De wereld gaat door, tijd blijft niet stilstaan. Maar ik wel. Ik kan het niet loslaten. Die droom heeft iets te betekenen. Maar wat weet ik niet. Ik schrik van een luid geklop op de deur. Niall weer. Elke morgen doet hij dat, en elke morgen schrik ik weer. Hij doet dat op elke deur. 1 keer boven, midden en beneden. Soms hoor ik er een liedje in. Maar vandaag niet. Met moeite stap ik uit mijn bed. Ik loop naar mijn spiegel en kijk mezelf in de ogen aan. Opeens verschijnt mijn vader in de spiegel. 'Zoon, soms is het leven zo raar en snel. Maar laat je niet tegenhouden, door niemand niet. Want het leven is kort..' Vaag verdwijnt hij weer. Het is nu 2 jaar geleden toen hij verongelukte in een auto ongeluk. Hij wou gitarist worden, juist op de dag dat hij dat waar kon maken.. verongelukte hij. Een andere bestuurder zei dat zijn laatste woorden waren:'Ik mijn droom eerder waar moeten maken.' De bestuurder begreep hem niet, maar ik wel. Weer schrik ik uit mijn gedachten als Niall binnen gehuppeld komt. ' Komm op Harry! Je curly hair zit goed. Ontbijt is klaar. Kom!' Weer rent hij terug naar beneden. Ik zucht en trek een t-shirt over mijn hoofd. Langzaam loop ik naar de deur, met mijn gedachten nogsteeds bij die droom. Ik moet het vragen, aan hun. Of het ooit zou kunnen gebeuren. Als ik op de gang loop komen Zayn en Liam achter me gelopen. 'Heayy, vas happenin' Harryy!' Zayn komt opgewonden naast me lopen. Liam zucht. 'Dat doet ie nou al de hele morgen. You're driving me INSANE!' Ik geef geen antwoord, op geen van beiden, ik loop door, de trap af, de eetkamer in. Ik ga zitten en ondersteun mijn hoofd met mijn hand. ' Vass happeninnnn Liam!?' 'Zayn, als je daar nu niet mee stopt. Dan gooi ik je gelpot uit de raam. ' Zayn kijkt Liam aan. 'Ooohhh, dat durf je niet.' Liam kijk Zayn in zijn ogen aan en zegt dan 'Oh nee? Sure?' Zayn besluit toch maar op te houden en gaat zitten. Liam gaat de keuken in en helpt Niall en Louis. 'Zo.. Harry.' Zayn stopt met praten en kijkt de keuken in. 'Vass happeninn!!' Ik zucht. 'Niks. Niks is happening.' Zayn kijkt raar. ' Ohh Zaynn..? Kijk eens wat ik heb?' Liam staat op de trap met Zayn zijn XXL gelpot te zwaaien. ' Neee! Niet de XXL! Pak dan de kleinste die ik heb! XL!' Liam laat een paar vingers los en Zayn schiet van zijn stoel alsof er iemand doodgaat. Liam laat de pot vallen maar Zayn kan hem net vangen. Liam rent naar boven en Zayn gaat achter hem aan. Louis en Niall komen binnen met het eten. 'Waar zijn die nou weer?' vraagt Louis. 'Ze hebben weer hun gelpot gevecht.' Niall gaat zitten en Louis haalt nog wat drinken uit de koelkast. 'Harry, er zit je iets dwars. Wil je erover praten?' Voor het eerst zie ik dat Niall serieus is. Het lijkt wel alsof hij en Liam van lichaam zijn veranderd. Louis komt erbij zitten. 'Ja, Niall heeft gelijk. Vanmorgen was je ookal helemaal bezweet en zo ver weg in je gedachten.' Ik haal mijn hand onder mijn hoofd vandaan en kijk Niall en Louis in de ogen aan. Ik zie dat ze het menen, ze willen me echt helpen. Net als ik het wil vragen komt Zayn erbij zitten. En Liam komt van de trap af gelopen. 'He waarom is het hier zo stil?' vraagt Zayn hijgend. 'Harry zit met iets, we moeten hem helpen. Hij wou het net vertellen maar toen kwamen jullie.' Liam zit ondertussen ook aan de tafel en ze wachten tot ik wat zeg. Ik aarzel, maar dan bedenk ik me dat ik het moet zeggen. We hebben elkaar in het begin belooft dat we alles zouden zeggen. Ik haal diep adem. 'Zouden jullie mij ooit uit de band schoppen?'