Hoofdstuk 5

Ik loop de wenteltrap op, naar boven en kom dan bij een eikenhouten deur. Ik klop zachtjes, op deur. ‘Binnen‘, hoor ik de stem van mijn vader zeggen. Zachtjes doe ik de deur open en stap naar binnen. Als ik binnen, sta duw ik de deur weer zachtjes in het slot. ‘Hoi’, zeg ik. ‘Hoi lieverd‘, antwoord mijn vader. ‘Kom zitten’ en hij gebaart naar de stoel voor hem. ‘En hoe vind je het tot nu toe‘? Vraagt mijn vader. ‘Het is kasteel is prachtig, ik had het graag al eerder willen zien‘. Mijn vader moest grinniken, om mijn antwoord. ‘Wat je, je dus niet meer kunt herinneren is, dat je hier al eerder bent geweest‘. ‘Ben ik, hier echt al eerder geweest‘? Vraag ik verbaast. ‘Ja zeker, wel je bent het eerste kind dat hier al eerder is geweest dan zijn elfde‘. ‘Echt‘? ‘Maar, wanneer ben ik hier dan geweest‘? Ik was hartstikke verbaast, want ik kan me niet voorstellen, wanneer dat dan was. ‘Je was 4’, begint mijn vader te vertellen ‘en het was met kerstmis‘. ‘Je weet dat ik met kerstmis normaal altijd thuis ben, maar op die dag kon ik niet weg‘. ‘Dus ik besloot je op te halen‘. ‘Ik vond dat je als kind van 4, kerstmis moest vieren met je vader‘. ‘Iedereen in het kasteel, was weg van je‘. ‘Je keek je ogen uit, toen je binnen was‘. ‘Je was zelfs een beetje boos dat ik het je nu pas liet zien‘. Toen hij dat zei, moest mijn vader lachen, ‘maar het was al snel weer goed toen ik vertelde; dat jij het eerste kind was dat hier voor zijn elfde was geweest‘. ‘Je schrok wel toen, haast onthoofde Henk ineens uit de muur kwam‘. ‘Wie‘? Vroeg ik, ik had geen idee, wie haast onthoofde Henk dan wel niet was. ‘Haast onthoofde Henk, is de geest van Griffoendor.’ ‘Heb je hem nog niet ontmoet?’ Vraagt mijn vader verbaast. ‘Nee, eigenlijk niet’, stamelde ik. ‘Oh, dat is bijzonder, normaal is hij er altijd bij het eerste feestmaal, maar om mijn verhaal te vervolgen.’ ‘Je schrok dus van hem, omdat hij uit de muur kwam.’ ‘Vooral toen hij naar je toe kwam en liet zien dat zijn hoofd er half af was,’ zei mijn vader grinnikend. ‘Het hele kasteel vond je ontzettend schattig en ik was stiekem heel erg trots.’ ‘Ik kon zeggen dat ik je vader was en je had opgevoed.’ ‘Die avond was je ontzettend enthousiast, maar kon je niet slapen, omdat je steeds droomde dat haast onthoofde Henk zijn hoofd eraf haalde.’ Ik zag dat mijn vader, genoot van deze herinnering. ‘Die zelfde avond viel je tegen mijn schouder in slaap.’ ‘Nog net voor je sliep fluisterde je:’ ‘Ik hou van je pappa.’ Mijn vader, keek me glimlachend aan. Ik glimlachte terug. ‘Volgens mij, was ik vroeger best wel lief’, fluisterde ik. ‘Je was ontzettend lief, maar nu snel naar bed, want ik heb je veel te lang op gehouden het is al bijna 12 uur.’ ‘Ik stond op gaf mijn vader een kus op zijn wang en wenste hem welterusten.’ Nog voor dat ik de deur sloot zei ik zachtjes: ’Ik hou van je pap’. Ik keek hem even aan en hij zei ’Ik ook van jou lieverd’. Daarna, trok ik de deur zachtjes in het slot. Ik vond na heel even zoeken, de toren van Griffoendor terug. Ik trok mijn pyjama aan en viel toen langzaam in slaap.