006

'En daarom heeft Columbus niets te maken met de ontdekking van de Flubberwurmen.. Nog vragen?'

Ik gaapte. Oké, Geschiedenis van de Toverkunst kon uitgeroepen tot het saaiste vak ooit. Wat boeide het mij nou dat een of andere Dreuzel genaamd Columbus niets te maken had met Flubberwurmen? Ik bedoel.. Als ik dat niet weet kan ik heus wel verder leven hoor.

Professor Kist vertelde verder met zijn saaie, monotome stem. Ik keek de klas rond. We hadden vandaag les met Ravenclaw, en die zaten allemaal voorin netjes aantekeningen te maken. Behalve Luna Lovegood, het meisje dat ik gisteren ontmoet had. Zij staarde dromerig uit het raam.

Naast me zat Colin Creevey, hij had me misntens duizend keer bedankt dat ik hem uit het meer gered had en hij dacht nu dat hij mijn slaafje ofzo was, want bij het ontbijt in de Grote zaal -waar ik nogal veel dodende blikken gekregen had vanuit de tafel van Slytherin- had hij steeds opnieuw gevraagd of ik nog wat nodig had.

De bel ging. We stonden allemaal op en liepen het kasteel uit, want de lessen waren voorbij.

‘Aliah!’ Hoorde ik plots. Ik draaide me om en zag dat het Zwerkbalteam van Slytherin aan kwam lopen. Ik zag dat Draco er ook bij liep. ‘Zit je in het team?’ Vroeg ik verbaasd toen ik naar hem toegelopen was. ‘Maar je bent niet eens goed in Zwerkbal!’

‘Wie zegt dat je talent nodig hebt om in het team te komen.’ Antwoorde hij. En hij liet zijn bezem zien. ‘De Nimbus 2001?’ vroeg ik verbaasd. Dat was de allernieuwste bezem! De rest van het team liet hun bezem ook zien. ‘Hoe komen jullie daar nou weer aan?’ vroeg ik verbaasd.

Ze negeerden me en liepen verder. Helaas dezelfde kant op als waar ik heen moest. Ik ging naast Draco lopen. ‘Vertel,’ zei ik. ‘Hoe kom je daaraan? Vader heeft ze gekocht, niet?’

Hij zuchtte. ‘Bemoei je lekker met je eigen zaken, en trouwens, heb je vader en moeder al verteld dat je in Gryffindor zit? Ik wed dat ze niet erg blij zullen zijn.’

‘Unicorn Turd.. Ik heb het ze nog niet verteld!’ riep ik. ‘En morgen.. Morgen is de eerste Zwerkbalwedstrijd, en vader komt kijken! Als ik nu nog een brief stuur krijgen ze hem niet op tijd..’

Draco glimlachte gemeen. ‘Wat sneu voor je zeg.’

We liepen een stuk door en ik had werkelijk geen idee waarom ik er nog bij bleef.

‘Aha, kijk eens wie we daar hebben.’ Zei Marcus Hork, de aanvoerder van Slytherin. Hij wees voor zich uit en ik zag dat het team van Gryffindor aan kwam lopen, met voorop Olivier Plank, de aanvoerder.

‘Wat doen jullie hier?’ vroeg Olivier, terwijl hij een stap naar voren deed. Marcus deed hetzelfde. ‘We hebben toestemming, om te trainen.’ Zei hij, terwijl hij een briefje aan Olivier overhandigde. ‘Ik, Severus Sneep, geef Slytherin toestemming om te trainen. Met hun nieuwe zoeker.’ Hij keek Marcus aan. ‘En wie is je nieuwe zoeker?’

Draco stapte naar voren. ‘Malfoy?’ vroeg Harry verbaasd. ‘Juist,’ zei Draco. ‘En er is meer nieuws.’ Hij wees even naar zijn bezem.
‘Nimbussen 2001! Hoe kom je er aan?’ vroeg Ron, die er samen met een meisje waar ik de naam niet van wist bij was komen staan.

‘Gekregen, van Draco’s vader.’ Antwoordde Marcus. Ik zuchtte. Waarom moest hij dat nou zeggen?

‘Weet je, Weasley, mijn vader kan tenminste wel ’t beste kopen.’ Zei Draco. Ik zuchtte nog eens. Waarom moest hij nou zo opscheppen?

‘Bij Gryffindor hoeft niemand zich in te kopen. Daar gaat het om talent!’ riep het meisje. Draco liep dreigend op haar af. . ‘Niet doen, Draco.’ Zei ik, maar hij negeerde me

‘Niemand vraagt je wat, Modderbloedje.’ Zei hij. Mijn mond viel van verbazing open. Deed hij dat vaker? Iemand Modderbloedje noemen? Dat was toch wel het ergste scheldwoord in de Toverwereld..

‘Dat zal je berouwen!’ schreeuwde Ron. Hij greep zijn toverstok. ‘Eet slakken!’ Een groene straal kwam tevoorschijn en niet Draco maar Ron zelf werd achteruit gegooid. Het team van Gryffindor rende op hem af. En ik besefte dat ik óók in Gryffindor zat, en dat het me eigenlijk weinig kon schelen wat Draco van me dacht, dus rende ik ook naar hem toe. ‘Gaat het, Ron?’ vroeg het meisje. ‘Zeg iets!’

Ron kwam langzaam overeind, en plots spuugde hij een slak uit. Colin Creevey, die er ook bij gekomen was, nam snel een foto. ‘Wauw! Kan je hem omdraaien, Harry?’ vroeg hij enthousiast.

‘Nee, Colin. Opzij!’ zei Harry. Hij hielp Ron overeind. ‘We brengen hem naar Hagrid. Die weet er wel wat op.’ En hij en een slakken spugende Ron liepen weg.