Hoofdstuk 28.

'Okay,' glimlacht Sam. 'Tot zo dan, Kiro!'
Ik zeg haar en de jongens gedag, en blijf verward achter.
Ik haal mijn hand door mijn haar en zucht even. We zijn zó vaak samen weggegaan. Waarom moest er nu opeens iemand 'op het huis passen'?
Ik loop nagel bijtend rondjes door de keuken.
Uiteindelijk loop ik naar de koelkast en pak een blikje Red Bull.
Terwijl ik tegen het aanrecht aanleun, denk ik na over Samantha. Wel vreemd dat ze plotseling langskomt, zonder dat wij haar kenden!
Maar aan de andere kant, ze is hartstikke aardig, en we hebben in een korte tijd al veel gelachen. Volgens mij kunnen wij best wel eens vrienden worden.

Na een tijdje komen ze terug.
Ik spring meteen op. 'Wat moest je nou zo dringend halen?' vraag ik nieuwschierig.
'Chips,' zegt Yu droog.
'Goh, dat is inderdaad wel dringend!' zeg ik verbaasd. Oké, dat Yu van chips houdt... maar dit? What the fuck.

-tijdsprong naar die avonddd-
Sam is jammer genoeg weer weg. Wij hebben allemaal onze telefoonnummers opgeschreven en zijn meegegaan toen Strify haar naar het station bracht.

Als ik in bed lig, kan ik mijn gedachten gek genoeg niet van Samantha afhouden. Ik vind het zo raar;
ik ontmoet elke dag wel een hoop onbekende mensen, maar Samantha blijft gewoon in mijn hoofd hangen...

Ik probeer het rare gevoel te negeren en ga maar slapen. Pff, morgen zie ik wel weer verder.




boh kutdeel !! sorry.