Prologue

Ik wil mijn ogen opendoen maar het lukt niet. Het is ijskoud en ik voel dat ik bijna geen lucht meer krijg. Wat is er gebeurt denk ik bij mezelf. ik voel mezelf weer paniekerig worden. Ik probeer rustig adem te halen.  hope rustig! En denk na over wat er gebeurt is. langzaam kwamen de beelden weer terug en ik voelde een steek in mijn hart.

Het was een gewoon normale dag. Om 8 uur ging de wekker en met moeite kwam ik mijn bed uit. Ik rende snel
Naar de badkamer voordat mijn zus daisy hem in beslag had genomen. Ik sprong snel de douche in en deed daarna de kleren aan die ik uitgezocht had. Nadat we met zijn alle ontbeten hadden gingen we naar school toe. Mijn vader was de directeur en het nieuwe schoolgebouw werd geopend. Toen ik binnen kwam hoorde ik meteen mijn naam. James,Layla en Niall kwamen op me afgerend. James is altijd al mijn vriendje geweest. Niall en Layla mijn beste vrienden. We gingen met zijn alle op stoelen zitten en luisterde naar de speech van mijn vader. Opeens hoorde ik knallen. Ik viel op de grond en even werd het zwart. Toen ik mijn ogen open deed zag ik James naast me liggen. Hij keek me met grote ogen aan. Hope ik hou van je zei hij en toen keek hij levenloos. Toen werd het weer zwart. Ik voelde nog net dat ik mee getrokken werd

Wat is er nou precies gebeurt?! Meteen voel ik me weer paniekerig worden. Ik doe mijn ogen open en zie dat ik in het ziekenhuis lig. Langs mijn bed zie ik mijn broer zitten. ( mijn broer is veel ouder dan mij en is al het huis uit.) hij slaapt maar als hij merkt dat ik wakker ben schieten zijn ogen open. Hij heeft tranen in zijn ogen. Oh hope je leeft! Roept hij waarna hij me in een omhelzing trekt. W waar zijn papa en mama? En en waar is daisy niall en James? Dood hope ze zijn dood. Dat was het laatste wat ik hoorde