Hoofdstuk 8

Melina keek naar de appelmoes van Pansy en kreeg stiekem toch wel zin ineen lekker fruitmoesje, maar alle bakken waren leeg. Ze keek verder naar het eind van de tafel, maar overal waren mensen bezig met de fruitmoes. Omdat ze absoluut geen zin had om het aan een ander afdeling te vragen, wendde ze zich tot Blaise:'Blaise heb jij ook zo'n zin in fruitmoes.'
'Ja stiekem wel.' grinnikte hij.
'Maar alles is op, hoe komen we eraan.'
'Zelf maken?' lachte Blaise en hij sloeg een appel keihard op de tafel.

Een heleboel mensen keken op en ze begon te lachen:'Nee dat werkt niet, dude.' Blaise keek naar zijn gehandicapte appel, waar nu een stuk uit was en gooide hem achter hem op de grond:'Ik merk het, wat doen we nu?'
Melina keek naar de fruitschalen en kreeg een idee:'Zou het niet cool zijn als we het fruit elkaar tot moes konden laten slaan?'
'Ja!' riep Blaise enthousiast, 'Fruitleger versus fruitleger!'
'Awesome!' riep Melina terug, maar Blaise keek bedenkelijk.
'Kunnen we dat niet dan?'
'Ik heb geen idee, weet jij een spreuk?'
Nee, ik niet.' mompelde Blaise, maar toen wendde hij zich tot Adora:'Zeg, Adora, jij was toch zo goed in spreuken maken enzo?'
Adora slikte een groot stuk pannekoek met spek door en keek op:'Hoezo?'
'Wij,' zei Blaise trots en hij keek even naar Melina, 'willen graag een fruitleger dat een ander fruitleger aanvalt zodat we verse fruitmoes krijgen op hun slagveld!'
Adora lachte en pakte haar toverstok:'Jullie zijn gek.'
Melina kreeg grote ogen:'Kun je dat? Dat zou echt vet zijn.'
Adora dacht even na en mompelde toen iets terwijl ze haar toverstok op de fruitmand richtte. Precies op dat moment begon het fruit te praten, en sprong uit de fruitmand, elk fruistuk pakte wat bestek en rende naar Melina of Blaise. De Slytherins begonnen te lachen terwijl het fruit aan Blaise zijn kant naar het fruit aan de kant van Melina begon te roepen:'Kom maar op, watjes!' 'Had je wat, appel!'

Melina lachte en keek naar Adora:'Dit is echt cool!'
'Tja, je bent een nerd of je bent het niet.' glimlachte Adora flauwtjes en ze stopte haar toverstok weg.

Het fruit ging klaar staan in positie en Melina keek omlaag naar het fruit dat voor haar op de tafel stond: klaar om de rest tot moes te slaan met een vork of een mes in de hand. Het zag er komisch uit, het fruit was kleiner dan hun wapens en ze begonnen ook echt oorlogskreten uit te roepen. Blaise riep grijnzend:'Aanvallen!'

Blaise zat zijn kant aan te moedigen, maar zijn fruitleger bestond nu alleen nog uit een paar appels, die achter zijn beker schuilden en schichtig keken naar haar peren, bananen en mandarijnen, die bewapend en roepend klaar stonden voor Melina's bord.

De betoverde appels van Blaise keken bank naar elkaar en piepten:'Mayday, Mayday! We've got a problem! We gaan eraan! Onze manschappen zijn moes!' Ze lachte om zijn appels en wees naar de kom die onderhand vol zit met moes van de doden van hun fruitleger:'Ja soldaten, kijk hier maar eens.'
'Ooh!' Klonk het vanuit de Appels, en eentje springt op:'Jij Duivel!' Draco barstte in lachen uit en grinnikte:'Jullie zijn echt niet goed snik met jullie betoverd fruit!'
'Wij weten gave manieren om moes te maken!' lachte Melina terug, en Draco knikte

Nadat de laatste appels waren afgeslacht, en Blaise Melina's overgebleven fruit zelf tot moes had geslagen, keek Melina om naar de berg pannekoeken die Adora aten trok een wenkbrauw op:'Gaat ie lekker?' Adora slikte net een stuk pannekoek met chocola door en knikte:'Jep!'

Pansey was bij Draco gaan staan en kijkt met een vies gezicht naar Melina en haar zus:'Jullie zijn echt familie, jullie eten altijd zoveel!' Zij en Adora keken elkaar aan en begonnen te lachen, ze aten inderdaad altijd veel, nou ja: ze schepten veel op. Dat wou niet zeggen dat ze ook inderdaad alles opaten!
'Zo veel..' kijkt Patty weer vies naar hun borden, en de zusjes lachten tegelijk: 'Maar ALTIJD ruimte over voor het toetje!'