2. Onrust

Weken vlogen voorbij en alles in La Push ging zijn normale gangetje. Of zo leek het toch. Dat Sam een rare snuiter was geworden sinds een jaartje en dat iedereen zich afvroeg wat Sam oppeens in Emily zag, dat was oud nieuws. Wat Eleanor en vooral Seth zorgen baarde, was dat meer en meer jongens van de Quileutestam zich aansloten bij het groepje rare snuiters van Sam. Jacob had zich ondertussen bij de vriendengroep van Seth en Eleanor gevoegd omdat hij weigerde om zoals de rest van zijn oorspronkelijke vrienden te worden. Gevolg: het gesprek aan tafel ging (te) vaak over Bella, de dochter van Charlie en Jake's grote crush. "Zie je het zitten voor vanavond, Jake?" vroeg Seth plagend terwijl hij Jacob porde. "Seth, jongen, jij hebt nog veel te leren, hoor. Eén: ik heb nooit stress voor een date en Twee: ik vraag me gewoon af waarom ze die gast van een Newton mee wil." "Tja, vrouwen hé..." "Heey, dat hoorde ik!" moeide Eleanor zich in het gesprek, "Misschien voelt ze zich nog wat onzeker bij één van jullie twee om alleen te gaan.." Jacob gromde iets tussen zijn tanden en at zijn broodje verder op. Ze aten verder in stilte en Eleanor herlas haar Spaanse woordenschat nog eens voor de test, tot de bel ging. Ze zuchtte en stond op. "Good luck, Elly!" "Dankje Seth, ik zal het nodig hebben!" zei ze nog voor ze zich naar het muffe lokaal van Spaans haastte. Tot Eleanors grote verbazing was Meneer Martinez, de leerkracht, nog niet in het lokaal, maar ze trok zich er niets van aan en zette zich op haar vaste stekje aan het raam. 15 minuten later kwam Martinez binnengestrompeld al hijgend met de enige mededeling dat zijn les en de test vandaag niet doorgingen om familiale redenen en hij verdween. Geroezemoes rees op in het lokaal en ook Eleanor stelde zich eventjes vragen. "Rose, weet jij meer?" vroeg ze aan het meisje achter haar, wiens moeder les gaf op La Push High. "Geen idee, Elly, maar het komt eigenlijk wel gelegen, ik had nog geen tijd gehad om iets te bekijken." Eleanor knikte begripvol en ze babbelden verder tot het belsignaal klonk. De rest van de namiddag verliep rustig en zo ook het weekend, die Eleanor vooral in het bos en op het strand doorbracht met Emily, zonder Sam natuurlijk, en thuis bij haar ouders. Het was pas maandag als het onrust dichterbij leek te komen. "Elly, heb jij nog iets van Jacob gehoord?" "Nee, hij ging jou toch nog iets laten weten?" "Ja, hij stuurde me nog dat die Newton misselijk werd tijdens de horrorfilm, echt hilarisch trouwens, maar daarna niets meer..." "Ah Seth, misschien ligt hij nog te suffen in zijn bed en meldt hij zich vandaag ziek hé, 't zou niet de eerste keer zijn..." "I know, maar 't is sinds vrijdag geleden dat hij..." "Seth, je bent nog erger dan mijn moeder verdorie!" "Heey!" "Wat?! Het is echt zo!" Seth bromde: "En toch ga ik na school kijken waar hij is, dit is echt niet normaal, Elly, dit is wat Jake zei dat er met Paul en Embry is voorgevallen voor die zich aansloten bij de Sams rare snuiters." Oké, Oké, je hebt een punt, ik ga wel met je mee na school." Seth zuchtte opgelucht en samen wandelden ze naar geschiedenis.