10.

Ik keek tevreden toe hoe de 2 sukkels nat regende, en schoof een stukje op zodat Aline ook kon gaan zitten. Ze las het briefje en lachte zonder geluid, waarna ze bevestigend knikte. Ze schreef er nog wat onder: ‘wacht maar tot ze er achter komen dat het donderwolken zijn. We zullen in ieder geval geen last meer van ze hebben als ze geraakt woorden.’ Ik knikte grijnzend terug. Zo als ik al voorspelt had kwamen we te laat voor Verweer Tegen De Zwartekunsten. Sneep, die dit jaar verweer zou geven, keek ons minachtend aan. “20 punten aftrek voor Griffoendor!” zei hij kil. Ik was op dit moment blij dat Aliene niet kon praten. Knorrig gingen we achter in de klas in het verdwijnhoekje zitten. De les verliep verder zonder al teveel moeilijk heden, tenminste als je geen Harry Potter hete. Ik had echt te doen met die jongen. Gelukkig kwamen opdat moment Malfidus en Zabini binnen, en zo te zien had madam pleister geen idee hoe ze het raadsel van de plaatselijke onweersbui moest verhelpen. Aliene schoot in een geluidloze lach toen ze zag dat de twee zelfs regenjassen aan hadden. Malfidus stapte naar Sneep toe, en overhandigde hem een briefje. Sneep las het snel door. Echt het was gewoon eng om te zien hoe onnatuurlijk snel zijn ogen heen en weer flitste. “Taylor naar professor Anderling.” Aliene overwoog haar kansen: hier in een lokaal met Sneep zitten, of naar Anderling om strafwerk te maken. De keus was voor haar snel gemaakt. Ze stond op en liep met opgeheven hoofd de klas uit en stapte in het voorbijgaan nogal hard op Zabini’s voet, waardoor hij luid gillend op een been door het lokaal hinkelde. Alle Griffoendor, en ik zelf natuurlijk, lagen helemaal in een deuk. Aliene keek nog even tevreden de klas in , maar toen ze zag dat er bij sneep bijna rook uit zijn oren kwam besloot ze om de deur toch maar snel dicht te gooien.
Ik wet niet waarom hij het in zijn hoofd haalde om naast mij te gaan zitten, maar wat het ook geweest mach zijn ik was er niet blij mee.