One

De rit naar de haven duurde veel te lang naar mijn zin. 2u waren we al aan het rijden en we hadden nog 1u te gaan. Buiten brandde de zon en de auto waarin we reden warmde op als een serre. Ik staarde naar het dorre landschap waardoor we reden. Toen mijn ouders me vertelden dat we 2 weken op een boot door verschillende Kroatische eilanden gingen reizen was ik niet meteen enthousiast. Bovendien zaten we niet alleen op die boot, we kregen gezelschap van andere mensen, zelfs uit andere landen. Ik hoopte natuurlijk op een leuk meisje van mijn leeftijd, aangezien ik geen zin had om 24 op 24 bij mijn ouders en mijn broer te zijn. Ik luisterde naar mijn Ipod en keek wat rond. Mijn broer zat met zijn hoofdtelefoon op fims te kijken. Aan het bloed op het scherm te zien was het geen romantische komedie. Hoewel ik en mijn broer vroeger op vakantie goed met elkaar konden opschieten had ik geen zin om 2 weken lang 1 van onze debiele zelfuitgevonden spellen te spelen. We waren immers geen kleine kinderen meer die dolfijntje speelden. Volgend jaar ging mijn broer naar de universiteit en bleef ik thuis, alleen, aangezien mijn ouders veel werkten. We waren dus te oud om nog als kinderen te spelen. ik was 16 en wilde met jongens flirten. Dat zou niet zo goed gaan aangezien mijn ouders op de boot maximum op 30m afstand van mij waren. Er gingen ook niet zoveel mensen mee, dus hoe groot zou de kans zijn opdat mijn droomjongen erop zat?
"Lena", riep mijn moeder om mijn aandacht te krijgen,"zet die Ipod eens uit en luister naar wat ik allemaal heb opgezocht over deze mooie streek. Misschien steek je er nog iets van op."
"Oké", zei ik verveeld.
Mijn moeder begon een lange uitleg over vanalles en nog wat in deze regio. Ik was blij toen we eindelijk aankwamen in de haven, waar een kleine donkergetinte man in een blauwe polo ons opwachtte.