Hoofdstuk 4: POV Stella

Ik loop rond in het dorp.
En kijk rustig om me heen.
Dan zie ik een paarden markt.
Ik voel even in mijn zak en voel dat ik genoeg geld heb voor een paard.
Ik loop de markt binnen en kijk om me heen voor een leuk paard.
Dan zie ik een heel mooi paard staan.
Een mooie zwarte hengst.
Ik kijk op het bordje dat om zijn nek hangt.
Frido Staat er op en verder staat er nog op hoeveel hij kost.
Een man komt naar me toe lopen en zegt: "Het is een mooi paard maar is wel heel wild en misschien te snel om er op te blijven zitten"
Maar Frido was de hele tijd dat ik bij hem was juist rustig en lief.
Ik aaide zijn snuit en zei: Ik wil hem graag kopen"
"Goed dan krijg je de zadel en de halster er gratis bij"Zegt de koopman.
"Heel erg bedankt"Zeg ik en geef de koopman het geld voor Frido.
Ik doe het zadel en de halster om bij Frido en rijd rustig naar huis.
Ik zet Frido in een klein weitje bij de herberg en haal de halster los.
ik zoek naar iets zodat Frido niet kan weg lopen
Dan zie ik 2 lange touwen.
Ik bind 1 touw om de nek van Frido en de ander bind ik er aan vast.
Maar het touw is nog te kort om hem vrij te laten lopen.
Ik kijk verder rond.
Dan zie ik gelukkig nog een touw en bind het aan het andere vast.
Dan bind ik Frido vast een een smal boompje.
Ik zie 2 emmers staan onder een afdakje van de herberg.
De 1 vul ik met water en de ander met biks die er ook staat.
Ik zet de emmers bij het boompje en Frido begint gelijk te eten en te drinken.
Ik loop rustig naar de kamer van mij en Hannah.
Als ik de deur open doe zie ik haar niet.
Ik kijk rond of ze ook een briefje heeft neer gelegt (dat doet ze altijd)
Maar die zie ik ook niet.
Ik begin me zorgen te maken.
Ik pak mijn tover boek en blader het door opzoek naar een spreuk waarmee ik in het verleden kan kijken.
Dan zie ik er 1 en zeg de spreuk.
Ik zie Hannah en 6 soldaten, 2 Soldaten pakken haar vast en een ander prikt haar met een spuit, En dan valt Hannah opeens in slaap.
De soldaten namen Hannah mee.
En dan verdwijnen de beelden.
Ik leg langzaam het boek weg en kijk geschokt.
Dan komt Justin binnen "Heey" zegt hij verlegen maar dan ziet hij me geschokt kijken.
Hij komt naast me zitten op het bed en zegt: "Is er iets aan de hand?"
Langzaam vertel ik alles: over het tover boek en wat ik gezien heb door middel van de spreuk.
Justin kijkt boos.
"Hoe kunnen ze!" Schreeuwt hij boos.
Maar ik begin zachtjes te snikken: van woede en verdriet
Justin troost me.
Als ik uit gehuild ben zeg ik een beetje woedend: "We moeten ze terug pakken."
Ik kijk in de ogen van Justin maar dan zie ik dat die veranderen in vampier ogen.
"J-j-je ogenStotter ik uit
"Wat is er met me ogen?"
"Ze v-veranderen"
Justin kijkt geschokt en zoek snel in zijn zakken.
Hij neemt iets in en dan worden zijn ogen weer normaal.
"Ik weet wat voor ogen dat zijn ik heb ze namelijk ook..." Zeg ik zacht.
"Maar nu ter zaken we moeten Hannah terug halen."
"We doen het vannacht als iedereen slaapt wij op ons sterkst zijn" Zegt Justin
Ik knik langzaam
"Om twaalf uur 's nachts hier dan wat spullen in pakken die we nodig hebben en op weg"Zegt ik en Justin is er mee eens.
"Tot vannacht dan"
En Justin loopt de kamer uit.