Underwear 2

Ik zet de kom met chocomelk hard op de tafel neer die voor mij staat en draai mij de rug toe. Een rilling glijd er over mijn rug heen en knijp ik met mijn nagels in mijn gescheurde broek. Doordat er een scheur in mijn broek zit zie ik mijn wond op mijn been.
‘Iedereen zei dat ze me wouden helpen,’ fluister ik schor en de herinneringen branden fel in mijn geheugen. De nare herinneringen die ik wil vergeten, ze brengen alleen maar ongeluk.
Duidelijk hoorbaar hoor ik Harry slikken. ‘Wat is je naam?’
Ik draai mijn eigen om en staar in de ogen van Harry die mij nieuwsgierig aanstaren. Mijn hart begint sneller te kloppen en ik zucht diep. ‘Ik heb geen naam,’ zeg ik standvastig. Waarom vragen ze de hele tijd naar mijn naam, ik heb nooit een naam gehad.
Harry schraapt zijn keel en opent lichtjes zijn mond. ‘Vanaf nu heet je Aundrianne.’ Met open mond staar ik Harry aan die twijfelend heen en weer schuifelt. ‘Het betekend dapper.’
Hij staat op en kijkt of mijn kom met chocomelk leeg is. ‘Wil je misschien douche, dan kunnen we daarna naar je wonden kijken.’ Ik versteen bij het woord ‘douche’ en er komt een glimlach op mijn gezicht te staan. Dagenlang – nee, wekenlang heb ik niet meer gedoucht. Mijn haren zijn vettig en hangen als slierten langs mijn gezicht.
Moeilijk sta ik op en als ik eindelijk sta loop ik achter Harry aan. Waar we heen lopen weet ik niet, het is een groot huis met allemaal deuren die ergens naar toe leiden. We stoppen voor een deur en Harry klopt netjes aan. ‘Binnen,’ word er hard gemompeld.
Harry loopt rustig naar binnen toe en zet de deur op een kiertje. Ik kan net niet zien tegen wie hij praat dus wacht ik geduldig af. Als hij terug naar buiten komt sluit hij de deur zachtjes achter zicht en draait hij zich om naar mij. Duidelijk wilt hij iets zeggen maar zijn mond sluit hij weer.
Snel begint hij te lopen en verward volg ik hem. We komen aan in een badkamer en zoals in de woonkamer springen er lampen aan. Het is een mooie luxe badkamer met een groot bad. Tegen de muur staat een grote spiegel en daarnaast een mooi kastje.
‘Shampoo en zeepjes staan in de kastje, de handdoeken liggen ernaast.’ Met zijn vinger glijd hij langs de handdoeken heen en draait hij zich naar mij toe.
Ik knik en Harry loopt sloffend naar de deur toe om hem daarna te sluiten. Stil sta ik vastgeplakt op de grond en schud ik wakker als ik zie dat het bad vanzelf aanspringt. Mijn kleren ontdoe ik van mijn lichaam en ik ga voor de grote spiegel staan. Wondjes zijn zichtbaar over mijn lichaam en op mijn armen zitten blauwe plekken.
Een pijnscheut gaat erdoor mij heen als ik op een van de blauwe plekken duw die op mijn rug zit en krimp ik in elkaar. Op mijn tenen ga ik op het trapje staan van het bad en steek ik mijn voet er zachtjes in. Het bad is lekker warm en al snel laat ik mijn eigen erin glijden.
Een lange tijd zit ik zo in het bad en sluit ik genietend mijn ogen. Het water zorgt ervoor dat de wondjes schoner worden en het een beetje brand. Mijn haren sop ik in met shampoo die heerlijk naar appeltjes ruikt en spoel het daarna zorgelijk uit.
‘Aundrianne, ben je bijna klaar?’ Geschrokken kijk ik naar de deur en voel ik mijn eigen helemaal niet veilig door de naam die hij mij gegeven heeft. Hij past helemaal niet bij mij, ik ben niet dapper. Ik ben een zielig persoontje die rondloopt op deze aardbol en hier niet thuishoort.
‘Ja, ik ben klaar,’ piep ik schor maar heb al snel door dat ik nog helemaal niet klaar ben. ‘Nee, wacht!’ roep ik als Harry aan de deurklink rommelt en ik uit het bad spring. Schichtig zoek ik om mij een en pak ik een handdoek van het stapeltje af.
Harry steekt zijn hoofd om de deur heen en zijn ogen glijden over mijn lichaam heen. Hard knijp ik in de handdoek in hoop dat het mijn lichaam blijft beschermen.
Zijn ogen worden groot en meteen loopt hij op mij af. ‘Wat is er gebeurd?’ Met zijn vingers streelt hij zachtjes over mijn blauwe plekken heen en langs mijn wondjes.
Hij staat dicht tegen mij aan dat ik zijn warme voelt wat gemakkelijk door de tedere handdoek boort. Waterdruppels glijden langs mijn lichaam naar mijn voeten toe en het vormt een plasje water waar ik sta. Mijn haren zijn nog drijfnat en bibberend sta ik tegen de handdoek aan.
‘Kleed je om en kom terug naar de woonkamer.’
Hij heeft een stapeltje kleren op de kast gelegd en zonder mij nog een blik waardig te gunnen loopt hij naar de deur toe om mij daarna alleen achter te laten.
Sloom loop ik naar het stapeltje kleren toe als ik mijzelf afgedroogd heb en bekijk ik ze aandachtig. Het is een te groot vest met een joggingbroek en daar onderligt een lingeriesetje. Hij is zwart met een mooie afwerking en hij voelt zijdezacht aan in tegenstelling tot de mijne.
Ik trek het gauw het lingeriesetje aan en laat het vest over mijn huid glijden. De joggingbroek trek ik springend aan en trek het touwtje strak aan.
Ik zie de vertrouwde krullen van Harry als ik de woonkamer betreed en zachtjes ga ik naast hem op de bank zitten. Glimlachend kijkt hij mij aan wat snel plaats vind voor bezorgdheid.
‘Zullen we je wonden schoon maken?’ Schouderophalend kijk ik hem aan, als het geen pijn doet.