Hope you'll enjoy it :)
Opbouwende kritiek en reacties zijn welkom, net zoals kudo's ^^
Ps: neem een abo, want ik verwittig niet
Pps : er kan soms wel een tijdje tussen het activeren van de verschillende hoofdstukken zijn, sorry hiervoor, maar ik ben nog aan het schrijven aan dit verhaal en ik heb daarnaast ook nog serieus wat studeerwerk.

xx
L

Handen werden voor haar ogen gehouden. "Wie is het?" vroeg haar vrolijk nieuwsgierige stem. Een grinnik ontsnapte zijn mond en een glimlach verscheen op de hare toen ze zijn stem herkende. "Hoi Seth!" "Heey, Elly. Mama en papa gaan straks naar het strand, ga je mee?" "En Leah?" "Leah blijft liever bij Sam, je kent ze toch!" Eleanor zuchtte, ze kende Leah nu wel al: Het was Sam dit, Sam dat en alles was Sam dat de klok sloeg. Haar moeder had haar wel vaker gezegd dat tienermeisjes zo reageren en dat ze het misschien later zelf wel zou begrijpen. Eleanor had als antwoord halstarrig met haar hoofd lopen schudden en gezegd dat ze niet in de voetsporen van haar nicht ging treden wat er ook gebeurde. Twee zwaaiende handen voor haar ogen lieten haar opschrikken uit haar gedachten: "Elly, kom je nou?" "Oké, ik ga het even tegen mama zeggen!" En ze liep snel naar het huis dat vanaf nu haar thuis zou zijn. "Eleanor, daar ben je, Sue en Harry gaan met Seth..." "Weet ik, mam, Seth vroeg me of ik meeging, mag ik? Toe?" Haar moeder glimlachtte gelukzalig en zei: "Voor mij is het goed, maar niet te laat en ga eerst dag zeggen tegen je vader." Eleanor knikte opgewonden en liep snel naar haar vaders bureau. Daar zag ze haar vader druk telefoneren, waardoor ze enkel even zwaaide en hem een kus gaf voor ze verdween naar het huis van Sue en Harry. Ze stonden buiten al met z'n drieën op haar te wachten en Seth glimlachtte breed toen hij zijn lievelingsnichtje zag. Hij sprinte op haar af en trok haar mee richting het bos. Hand in hand, liepen de twee onschuldige kinderen naar de zee en keken ze naar de zon die stilaan verdween onder het zee-oppervlak. "Welkom thuis, Elly!" fluisterde Seth terwijl hij in haar hand kneep.
En gelijk had hij, Eleanor had zich nog nergens zo thuis gevoeld als in La Push, de thuis van haar moeder en haar familie...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen