The Story of Moon deel 5

De handen van mij en Aron waren de hele weg niet gescheiden geweest. Toen we de bus uitstapten, waren we nog steeds hand in hand. We pakte onze weekendtassen en liepen naar het schuurtje van de school, omdat mijn scooter daar stond, hij bleef stil staan voor mijn scooter en trok me tegen zich aan. "Moon ik hou van je, wat er ook gebeurt" hij keek ernstig. " Ik ook van jou, ik wil altijd bij je blijven. " hij keek even weg, hij had verdriet. "Aron, wat is er de laatste tijd? Je doet zo raar." " Ik vertel het later wel Moon, als je er klaar voor bent" hij mag me een lange zoen op mijn mond en liep weg. "Dag Moon." "Dag Aron. " ik keek hem na, hoe hij wegliep. Alsof hij wegzweefde. Wat was er met hem? Ik stapte op mijn scooter en reed naar huis. Mijn moeder zat blijkbaar al voor het raam te wachten. Ze kwam naar buiten gerend. "Moon liefje!" haar gezicht straalde. "Uh, haai mam." ze knuffelde me. "Schatje, je zal wel heel moe zijn, ik heb wat eten voor je op tafel staan en daarna moet je maar gaan douchen en naar bed lieverd." "Okee dat zal ik doen mam" ik liep langs haar heen, pakte mijn bord van de keukentafel. Juist rijst met aardappelen, heerlijk, Maar niet heus. Ik rende naar boven. Plofte achter mijn bureau en startte mijn computer. Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak terwijl ik een paar happen rijst naam. Maar nee geen smsjes van Aron. Wat was er met hem? Waarom deed hij opeens zo afstandelijk.

Ploink.
Moon heeft zich aangemeld.
U heeft geen berichten
Pfoeww, Aron is online.

Moon zegt : Hee schatje! (L)
Aron zegt : Hee lief (L)
Moon zegt : Alles goed?
Aron zegt : Jup met jou?
Moon zegt : Are you sure?
Aron zegt: Totally sure.
Moon zegt : Aron ik geloof je niet, je doet raar en afstandelijk. Ik wil je begrijpen.
Aron zegt : Moon er valt niks te begrijpen!
Moon zegt: Aron doe niet zo, alsje blieft.
ik had bijna het gevoel dat ik moest huilen. Waarom deed hij zo? Had ik wat verkeerds gedaan?
Aron zegt : Moon het is het beste.
Moon zegt : Wat is het beste?
Aron zegt : We moeten gewoon rustig aan doen.
Moon zegt : Is goed.
Aron zegt: Ben je niet boos?
Moon zegt : Jawel. Maar daarom kom je zondag langs!
Aron zegt : Oke is goed.
Moon zegt : Tot morgen
Moon zegt : xx .loveya.
Aron zegt : xx

Moon heeft zich afgemeld.

Ik sprong onder de douche, en begon me onder te smeren met douchegel, ik was in gedachten verzonken. Waarom deed Aron zo raar? Waarom zag ik een rode maan? Waarom trilde ik van woede? Allemaal waaroms. Waarom dit waarom dat. Waarom weet ik daar allemaal geen antwoord op. Ik wil Aron niet kwijt. Gelukkig spreek ik met hem af zondag. Misschien kan hij wel blijven slapen ofzo. Ik stapte onder de douche vandaan en droogde me af, ik sloeg een handoek om mijn hoofd en plofte op mijn bed. Ik keek naar mijn nachtkastje, mijn dagboek! Tijd om er weer even in te schrijven.

Lief dagboek.
Ik ben in de war. Heel erg in de war zelfs. Ik ben al heel lang verliefd op Aron zoals je weet. En in het begin van het kamp, werden we een stel. Maar tegelijker tijd gebeurde er rare dingen. De maan werd rood, in mijn ogen dan, want Aron zag niets. En ik begon te trillen van woede. Toen ik dat aan Aron vertelde werd hij heel afstandelijk. Heb ik iets fout gedaan? Denk hij dat ik hem niet begrijp? Even weet ik niet wat ik moet doen. Waarom is het leven soms zo moeilijk. Morgen naar me oma. Ik vraag haar wel om raad. Ze is toch paranormaal. Dus misschien weet ze antwoord op mijn vraag?

Liefs.




( sorry voor het korte deel, morgen zal ik een langer deel plaatsen! }