058

Liam James Payne

Mijn hoofd bonkt en heel mijn lichaam doet pijn. Het lijkt alsof er een trein in volle vaart over me heen is gereden. Zachte stemmen vullen mijn gehoorgang en klinken ver weg. Ik kan niet verstaan wat ze zeggen en hoe hard ik ook probeer de stemmen worden niet duidelijker. Dan probeer ik mijn ogen open te doen, maar tevergeefs. Het lijkt alsof ze dicht zijn geplakt met secondelijm. Mijn hele lichaam werkt niet mee. Ik voel al mijn ledematen, maar ze werken niet. In gedachten zucht ik en probeer wat te slapen. Misschien is het morgen beter. Ik zak weg in een nóg diepere duisternis en de stemmen vervagen langzaam.

Karen Payne

Liam is inmiddels een week weg en heeft nog niet veel van zich laten horen. Hij zal nog twee weken van huis zijn en dat valt me zwaar. Nog nooit is hij zo lang alleen van huis geweest en ik weet dat ik hem los moet laten, maar het blijft moeilijk. Ik besluit Liam te bellen en te vragen hoe het gaat. Ik pak de telefoon en zoek zijn nummer op. Net als ik het groene hoorntje in wil drukken, komt Geoff de kamer binnen. Ik druk het knopje in en ga naast hem zitten. Vier, vijf keer gaat de telefoon over en dan neemt er iemand op.
‘Hallo?’ Zegt een vreemde stem twijfelend.
‘Hallo, met Karen Payne. Met wie spreek ik?’ Ik weet zeker dat het iemand anders is dan Liam.
’Anne Styles, Harry’s moeder.’
’Oké, is Liam in de buurt?’
’Uhm, ik moet u iets vertellen. Het verbaasd me eerlijk gezegd dat u nog niets gehoord heeft.’ Klinkt een verbaasde stem aan de andere kant van de lijn.
’Wat moet ik gehoord hebben? Is er iets met Liam?’ Mijn stem klinkt gehaast en licht in paniek. Geoff legt zijn hand op mijn been om me te kalmeren.
’Het is een lang verhaal die ik het liefst niet over de telefoon vertel. Bovendien kan ik het niet vertellen en moeten de jongens dat doen. Zij waren erbij.’ De stem van Anne klinkt hakkelend.
’Hoe wilt u het me dan vertellen?’ De schrik slaat me steeds meer om het hart en ik ben nog nooit zo bezorgd geweest.
’Kunt u naar Holmes Chapel komen?’ Vraagt Anne. Ik leg mijn hand over de telefoon en kijk Geoff aan. ‘Anne vraagt of we naar Holmes Chapel kunnen komen. Kan dat?’ Geoff knikt. ‘Ja, er is iets met Liam, dat is duidelijk. We zullen wel moeten.’ Ik knik ter bevestiging en richt me op de telefoon.
’Geoff en ik kunnen wel naar Holmes Chapel komen.’ Antwoord ik haar.
’Zal dat vandaag nog kunnen? Het is namelijk dringend.’ Het lijkt alsof Geoff mijn gedachten kan lezen en knikt.
’Ja, als u het adres kan geven, komen we zo snel mogelijk.’ Anne noemt het adres, die ik snel op een blaadje noteer en neemt afscheid.

Samen pakken we de spullen die we nodig hebben en ik bel nog even Ruth en Nicola met het hele verhaal. Die begrijpen het en wensen ons succes nadat ik ze heb moeten beloven om ze op de hoogte te houden. Als alles in de auto zit, stappen we in en rijden we richting het adres van Anne.