Chapter 26

POV; Carly 'Car' Miller

Die middag, hadden we alles al opgeruimd en ingepakt. Klaar om te vertrekken. Net als we naar buiten wouden gaan, hoorden we de deur naast ons opengaan. We hadden besloten om gewoon door te gaan, zonder dat de jongens het wisten.
Als we niets meer hoorden, glipten we onze kamer uit en rende zo snel als we konden naar de Mustang.
Zuchtend liet ik mezelf zakken op de passagiersstoel, “Fitchburg, Wisconsin huh? Ik vraag me af wat we daar gaan tegenkomen… Bobby wist het zelf ook niet, maar alle kinderen kregen daar plots een longontsteking. Zo erg dat ze bewusteloos zijn, en waarschijnlijk gaan sterven.” Even kijkt Kat me aan, maar start dan toch de auto, en begint aan de lange reis naar Wisconsin.

“Carly…” hoor ik vaag ergens in mijn achterhoofd, “Carly wakker worden, we zijn er!” Met een schok kom ik overeind, “We zijn er al?!” lachend knikt Kat, en stapt de auto uit. Als ik ook uitstap, zie ik een bord staan met: Hotel.
Met een grijns gooit Kat mij mijn zak toe met mijn spullen. “Wat?” vraag wantrouwend aan der. “Je mist hem.” Antwoord ze, “Wie?” “Sam Winchester natuurlijk!” “Kat! Kap er nu eens mee! Ik ken hem nauwelijks, het enigste dat ik weet is dat zijn moeder vermoord is door iets bovennatuurlijks en dat hun vader, John Winchester, hun heeft opgevoed als Jagers en dat hij een normaal leven had met zijn lief maar dat zij door hetzelfde is vermoord en hij word gek van zijn broer Dean omdat hij altijd meezingt in de auto met de liedjes en altijd grappen met hem uithaalt! Dat is het!” Kat keek me met grote ogen aan, “Hoe weet jij dat allemaal?”. “Praten” zeg ik kortaf, en loop naar het Hotel.
Eens binnen loop regelrecht naar de balie, “Kamer voor twee personen graag.”. “Kingsize bed of twee aparte?” vraagt de vrouw achter de balie als ze mij en Kat aankijkt. “Twee aparte graag.” De vrouw knikt en geeft ons de sleutel, terwijl Kat betaalt met de kaart.