Living forever 14.4

Max
Tom deed gek toen hij terug de les in kwam. Hij moest een leesboek halen, maar was wel erg lang weg geweest.
‘Is er wat?’ vroeg ik. Toen hij al tien minuten naar de zelfde bladzijde in het boek zat te staren.
‘Wat is er met die ketting van Luppe?’ vroeg hij.
‘Lang verhaal,’ mompelde ik zachtjes.
‘Heb je er een spreuk over gedaan?’ vroeg hij weer.
‘Misschien,’ zei ik. ‘Hoezo?’
‘Omdat ik het niet normaal vind wanneer een mens ineens in een vampier veranderd,’ zei hij. Ik zuchtte.
‘Er zit een beschermingsspreuk op,’ mompelde ik zachtjes. ‘Hij zou alleen op Rosalyn moeten werken, maar omdat Luppe en zij zo op elkaar lijken kan die spreuk ook op haar werken.’
‘Wat doet het precies?’ vroeg hij.
‘Als ze word aangevallen veranderd ze in het gene dat haar in leven zal houden,’ zei ik. ‘Dat kan een vampier, een weerwolf, een elf of een onsterfelijk mens zijn.’
‘Maar alleen als ze de ketting draagt,’ zei Tom.
‘Alleen als ze de ketting draagt,’ zei ik.
‘Mooi,’ zei hij en hij haalde de ketting uit zijn zak.
‘Wat heb je gedaan?’ vroeg ik vol afschuw.
‘Siva praatte zijn mond voorbij en ik kon haar gedachtes niet weghalen,’ zei Tom.
‘Als je die ketting bij haar omdoet herinnert ze zich alles weer,’ zuchtte ik. ‘Geef aan mij ik weet de plek om die te verstoppen.’ Ik pakte de ketting aan en deed die in mijn zak. Ik probeerde me op de les te concentreren, maar ineens stootte Tom me aan. Ik volgde zijn blik en zag Jay buiten lopen.
‘Hij heeft een tussenuur niets bijzonders,’ zei ik verbaasd, maar toen zag ik hoe hij in een busje stapte die meteen weg reed. ‘Of misschien toch wel.’
‘Ik vraag wel waar hij was als hij thuis komt,’ mompelde Tom. ‘Waarschijnlijk was hij ook laatst daar toen Siva en ik hem zochten.’
‘Misschien,’ zei ik. ‘Misschien ook niet.’