Try To Catch My Lovebug. 30

Je drukt op de deurbel bij mevrouw Gillenhale. Je hoort al wat geschuifel en je weet dat ze zo de deur open doet. Ze opent inderdaad de deur en begroet je met een lach.
‘Hallo meisje, Bonzo!’ roept ze. Bonzo komt er al aan. Je krijgt de riem en bindt Bonzo vast.
‘Is je vriend niet bij je?’vraagt de vrouw dan toch.
‘Nee, hij is weer weg. Hij moest weer verder,’zeg je.
‘Oh, dat is jammer. Het leek me een leuke jongen. Jammer dat je nu weer alleen moet lopen. Spreek je hem nog wel?’vraagt ze.
‘Ja hoor. We bellen best vaak. En ik zal hem ook snel eens opzoeken. Als dat kan tenminste,’zeg je.
‘Dat is ook leuk. Ach ja, dan kun je dan weer veel bespreken als jullie bij elkaar zijn,’zegt de vrouw. ‘Nou, je loopt je rondje maar. Ik zie je wel weer verschijnen.’
‘Is goed, tot later,’zeg je en loopt van de stoep af. Je laat Bonzo vrij in het park.
Je hebt je handen in je broekzakken gestoken en sjokt wat door het park. Geen meiden die meer op je af komen rennen en geen gesprekspartner. Eigenlijk vindt je het best saai zonder Nick. Maar misschien moet je gewoon even weer wennen dat je alleen bent, anders was je ook altijd alleen.
Je haalt diep adem en loopt door, terwijl Bonzo elk paaltje besnuffeld.

*NickPov
Je loopt naar je hotelkamer. Weer een ander hotel. Je haalt je spullen al niet meer uit je tas omdat het teveel werk en tijd kost om het steeds uit en in te pakken.
Je ploft neer op de bank naast Joe. Die belt met Mira. ‘Oh, Nick komt er net aan. Ik zal hem eens vragen,’zegt Joe tegen haar. Hij kijkt je aan. ‘Over twee en een halve week, dan zitten we toch in Phoenix?’vraagt je broer. Je knikt.
‘Dan zijn we daar voor een weekend. En nu had ik me dus bedacht dat de meiden dan misschien wel konden komen,’zegt Joe met een lach.
Je gezicht klaart op. ‘Ja, dat is wel een goed idee. Maar kunnen zij daar komen dan?’vraag je. De moed zakt je alweer in je schoenen.
‘Ja, Mira heeft een oom in Phoenix. Waarschijnlijk kan ze regelen dat hij hen haalt en brengt,’zegt Joe.
Je knikt en glimlacht. ‘Oké, tof. Dan ga ik nu direct June bellen,’zeg je vrolijk. Joe lacht en richt zich weer tot Mira.
Je haalt je mobiel tevoorschijn en loopt je kamer in. Je het June’s nummer ingegeven en hij gaat over.
‘Met June,’hoor je vrolijk aan de andere kant van de lijn.
‘Hallo, met Nick,’zeg je.
‘Hé! Hoi Nick! Leuk dat je belt,’zegt June enthousiast. ‘Alles goed?’vraagt ze direct.
‘Ja, ja. Het gaat prima hoor! Met jou?’
‘Ja, met mij ook. Hoe gaat het met de interviews en alles?’
‘Goed hoor, best goed. Ze stellen steeds leukere vragen,’zeg je lachend. ‘Maar eh, ik bel eigenlijk met een vraagje of meer een mededeling,’zeg je.
‘Oeh, dat klinkt ernstig,’zegt June.
‘Nee, dat is het niet. Het is juist wel leuk, tenminste ik hoop dat het leuk is,’zeg je mysterieus.
‘Hou op Nick! Wat is er?’vraagt June ongeduldig.
Je lacht. ‘Nou, over twee en een halve week zijn we voor een weekend in Phoenix. Een rustig weekend. Nu hebben we bedacht dat jij en Mira moeten komen,’zeg je enthousiast.
‘Omg! Wat cool! Ja, dat zou super leuk zijn.’ Je hoort aan June’s stem dat ze het leuk vindt. ‘Oh nee, wacht. Hoe moet dat met vervoer?’vraagt ze dan geschrokken.
‘Nou, Mira heeft een oom die in Phoenix woont. Ze gaat waarschijnlijk regelen dat die jullie haalt en brengt. Leuk idee hé?!’vraag je.
‘Ja, echt wel! Sinds wanneer weet jij dit?’vraagt ze.
‘Sinds net. Ik heb je dus direct gebeld.’
‘Haha, nou, leuke mededeling. Ik heb er nu al zin in. Mm, shit,’hoor je June zeggen.
‘Wat is er?’vraag je.
‘Oh, niets. Ik heb morgen een proefwerk Frans, maar het lukt me steeds niet,’zegt June met een zucht.
‘Nou, vertaal voor mij eens, hallo.’
‘Bonjour. Maar dat hoef ik niet te weten. Het gaat om onregelmatige werkwoorden en blabla,’zegt ze.
‘Oh, nja. Ik weet het niet zo, want ik mis zelf ook de meeste lessen. Ik moet het altijd in de tourbus maken ofzo. Maar ik doe niet zo erg mijn best,’zeg je lachend. ‘Ik geloof dat ik ook ergens bij onregelmatige werkwoorden ben ofzo.’
‘Hm, het is gewoon shit. Nja, ik kom er wel uit. Weetje? Morgen gaan Mira en ik een slaapfeestje houden. Nja, wel voor ons beide, maar dan gaan we heel veel naar jullie muziek luisteren en Hannah Montana kijken. Dat doen we wel vaker. Want we hebben een hekel aan dat meisje en dan gaan we haar altijd uitschelden enzo,’zeg je lachend.
‘Oh, leuk! Nja, ik moet je eigenlijk nog iets vertellen, denk ik. Uhm, nja, dat doe ik wel als je bij ons bent,’zeg je voorzichtig.
‘Huh? Oh, oké dan. Nja, ik moet nu dus even verder met leren. Ik spreek je snel,’zegt June.
‘Ja, is goed. Doei.’
‘Doei, tot over twee en een halve week,’zegt June nog en dan is ze weg.
Je zucht en legt je mobiel weg. Eigenlijk moet je wel lachen om haar Hannah Montana verhaal, maar misschien weet ze iets niet over jou wat ze toch wel moet weten.
Je staat op en loopt naar de woonkamer.