Als een wervelwind

"Kaito... Hij ging bij me weg, met de anderen mee. Kaito..."


Hoe kon dit gebeuren?

Ik wist dat er veel mis kon gaan, daar hebben de Ancients me lang geleden al voor gewaarschuwd, maar dat dit zou kunnen gebeuren?

Hij gedroeg zich de hele dag al vreemd, probeerde zoveel mogelijk energie te besparen. Uiteindelijk viel hij uitgeput in slaap, maar dat hij nog maar zo weinig energie over had...

Hoe kon hij plots zoveel energie hebben verloren dat hij de controle verloor?

Immiddels tuimelde ik rond en rond, in een woeste storm veroorzaakt door Mikeru-sama.

"Aree? Iee!"
"Mi- Mikeru-sama! Beheerst u zich alstublieft! Hoe kon dit zo plots gebeuren? Mikeru-sama doet wel heel vreemd vandaag!"

Er was iets anders, iets dat misschien wel belangrijker was, dat ik opmerkte. Omdat ik rondtolde kon ik nóg een silhouet zien toen de bliksem insloeg.

"Eh? Wie is dat meisje?"
______________________________________________________________________

Lucia rende naar voren, duidelijk verbaasd en kwaad.
"Mikeru!" riep Lucia terwijl ze naar de engel keek.

"Mikeru?" Lucia draaide haar hoofd om naar het meisje dat zojuist had gesproken. "Wie ben jij?"

"Ik? Ik ben Jorinde. Maar dat is nu niet van belang, denk ik. Jij ziet hem ook, toch?"

"Wie?" Lucia probeerde iets aan elkaar te acteren, aangezien het meisje een gewoon mens leek. Ze kon niet transformeren voor haar ogen, omdat ze anders in bellen zou veranderen.

"De engel, wiens naam blijkbaar Mikeru is. Hij redde me een paar minuten geleden, toen ik tegen die gast moest vechten."
Wie is die gast? En waarom redde hij haar? Misschien is ze dan toch geen mens?

Een bliksemschicht raakte Jorinde. Het enige wat Lucia hoorde waren enkele kreten van pijn en een gedempt "Azure Pearl voice".

Met die woorden wist ze het zeker: Jorinde was geen normaal mens. Ze was een Mermaid Princess, net als zij. Maar waren er niet maar zeven Mermaid Princesses?