Living forever 14.3

Tom
Er gebeurde iets wat ik totaal niet had verwacht. Het ene moment stormde ik op haar af en het volgende moment vloog ik door de lucht. De heerlijke geur van haar bloed was verdwenen en haar ogen kleurden rood.
Wacht wat? Haar ogen kleurden rood? Maar ze was helemaal geen vampier!
De steen in de ketting die om haar nek hing lichte rood op.
‘Wat is het toch met die vervloekte ketting?’ mompelde ik. Luppe deinsde achteruit en haar ogen kleurde weer blauw.
‘Blijf bij me vandaan!’ zei ze en ik zag angst in haar ogen. ‘Laat me met rust!’
‘Je ruikt weer lekker,’ zei ik zachtjes. Ik voelde hoe mijn dorst erger werd. ‘Je ruikt onweerstaanbaar.’ Ze werd bleek en haar hard begon sneller te kloppen.
‘Hoe kan een man een heks zijn?’ vroeg ze waarschijnlijk om me af te lijden, wat lukte.
‘Hoe kan jij dat weten?’ vroeg ik verbaasd. ‘Ik liet het je vergeten. Ik… Die stomme ketting weer?’ Ze legde haar hand op de ketting en deed een stap naar achter het lokaal uit.
‘Maximilian hij is een heks,’ zei ze zachtjes. ‘Heksen zijn onsterfelijk. Jou broer Max is die heks, is het niet?’
‘Inderdaad,’ zei ik. ‘En dat mag jij niet weten.’ Ik wilde weer op haar afschieten.
‘Moet ik je weer weg gooien?’ vroeg ze.
‘Ja hoe deed je dat?’ vroeg ik. ‘Je veranderde in een vampier.’ Mijn ogen begonnen te branden en ik wist dat ze rood werden, mijn hoektanden groeiden uit tot slachttanden en het brandende gevoel in mijn keel begon ondragelijk te worden. Ze aarzelde. ‘Je weet het zelf niet.’ Ik rende weer op haar af, maar niet om haar aan te vallen. Ik bleef vlak voor haar stil staan. Ze deinsde geschrokken achteruit. Ik pakte haar ketting beet en trok die van haar nek. ‘Laat ik het dan, maar nog een keer proberen.’ Ik pakte haar gezicht beet en kuste haar. Luppes ogen werden groot en ze bleef stokstijf voor me staan. ‘O alles gaat beter met een kus,’ mompelde ik. ‘Het kost zoveel inspanning om mensen te laten doen wat je wilt zonder ze te kussen.’ Luppe bleef doodstil staan. ‘Wel, vergeet nu wat ik ben en dat ik die ketting van je heb. Vergeet wat Siva gezegd heeft over Rosalyn en Maximilian en laat ons met rust. Blijf bij ons vandaan en zoek geen contact meer met ons. Begrepen?’
‘Begrepen,’ zei ze. ‘Ik vergeet wat er gezegd is en zoek geen contact meer.’
‘Prima,’ zei ik glimlachend. ‘Ga nu verder met wat je moest doen en vergeet ons kleine onderonsje.’ Ze knikte draaide zich om en liep weg.
Pfoe dat ging net goed. Ik liep het lokaal uit en zag Nathan staan. Ik liep naar hem toe en we bleven zwijgend naast elkaar staan.
‘Het is waarschijnlijk beter zo,’ zei hij uiteindelijk. Ik knikte.
‘Maar ik wil toch echt weten wat er met die vervloekte ketting is,’ mompelde ik zachtjes.