Chapter 23

Pov; Katherine 'Kath' Raven

Carly parkeert de auto en stapt uit. Ze vraagt aan Dean waar Sam is en loopt vervolgens naar de kamer van Dean en Sam. Ik blijf even staan. Dean bekijkt me even. Het is duidelijk dat Dean en ik niet goed met elkaar kunnen op schieten. Hij draait zich naar me om en loopt op me af. ‘waarom haat je me zo erg? Ik heb toch niets verkeerd gedaan’ even trek ik mijn wenkbrauw op en leg mijn armen over elkaar. ‘door jullie zijn Carly en ik gewond geraakt’ meer zeg ik niet. Dean rolt met zijn ogen en loopt naar binnen. Ik doe hetzelfde en ga naast Carly zitten. Dean geeft ons een biertje. Carly schroeft de dop met blote handen los. ‘wat? Nog nooit een vrouw een bierflesje zien openen? Vraagt ze en neemt een slok van haar bier. Ik laat Carly die van mij openen en neem zelf ook een slok. Iets zat me dwars. Was het wat Dean had gezegd? Waarom haten ik hem? Ik luister naar het gesprek tot dat we ons gaan omkleden.

Als het eindelijk 2 uur is stappen we uit onze kamer. We hadden afgesproken met z’n 4en in dezelfde auto te gaan. Carly en Sam kijken elkaar glimlachend aan terwijl ik iedereen negeerde. Damn wat was ik opeens chagrijnig. Snel ga ik met Carly achter in de auto zitten. Dean zit achter het stuur en stopt net voordat we bij het huis zijn. ‘we gaan lopen’ als we dichtbij zijn stop ik abrupt. Ik leg mijn vinger over mijn lippen en tik op mijn oor. Carly knikt en we blijven achter een stel bosjes zitten. ‘wat is hier gebeurt?’ vraag ik verbaast als ik 2 politieagenten voor het huis zie staan. Dean kijkt over mijn schouder en draait zich naar Sam. ‘ik dacht dat niemand hier mee kwam’ Sam knikt. ‘ik denk dat er toch iemand was gekomen, en misschien het niet heeft overleeft.’ Mijn gedachtes gaan op top snelheid. ‘hoe moesten we dit oplossen?’ Ik ga op de grond zitten. ‘we hebben er maar 2 nodig’ Carly knikt. We hebben niet meer dan 2 personen nodig om dit klusje te klaren. 2 zouden kunnen afleiden. ‘steen, papier schar?’ stel ik voor. Dean schud zijn hoofd. ‘we gaan met z’n 4en naar binnen.’ Sam en Dean lopen weg en ik wijs naar de deur. Er klinkt iets in het bos en de agenten lopen weg. Snel rennen Carly en ik naar binnen. Als ik een paar handen in mijn rug voel duwen weet ik dat de jongens achter ons staan. Carly loopt met Sam naar de ene kant van het huis terwijl Dean en ik de andere kant op gaan. Halverwege komen we Sam en Carly tegen in de keuken. ‘zou hij er wel zijn?’ vraagt Dean dan. Carly en ik schrikken ons rot als we een stem horen. ‘natuurlijk wel’ Ed en Harry komen binnen. Ik rol met mijn ogen en zucht diep. Die twee weer. Voordat we verder iets kunnen zeggen klinkt er gebonk op een deur. ‘oh nee’ mompel ik. ‘willen jullie hem open doen?’ vraagt Ed. Voor iemand de deur open kan doen vliegt hij al open. We hoeven niet eens na te denken en schieten al. Tot mijn grote verbazing loopt hij gewoon verder.