Het verhaal

Na een tijdje komt ook Aiden de kantine binnen. Hij kijkt mij argwanend aan. Zo van je had niet zomaar weg moeten lopen, maar het met mij moeten uitpraten. Ik kijk terug met een blik van "Nou en, jij hebt het recht niet om mij te verplichten om jou alles te vertellen.". Ik kijk Piper en Kirsten aan. Ik vraag aan Piper en Kirsten of ze allebei even met mij mee willen lopen. Ze staan allebei op en lopen met mij mee. Als we op de gang zijn kijken Piper en Kirsten mij vragend aan. Ik zeg:"Ik heb een soort van ruzie met Aiden. Hij verplicht mij eigenlijk om alles aan hem te vertellen."
"Waarom verplicht hij jou om alles aan hem te vertellen?" vraagt Kirsten.
"Dat weet ik niet. Waarschijnlijk omdat hij mij ook alles vertelt. Terwijl dat niet zo is." zeg ik.
"Wat heeft hij je vertelt dan?" vraagt Piper.
"Nou, hij heeft mij als enige vertelt dat hij Claire leuk vond." zeg ik.
"Dan heeft hij nog steeds niet het recht om jou te verplichten om alles aan hem te vertellen." zegt Kirsten.
"Dat weet ik, maar ik ben daarom ook met Claire gaan praten." zeg ik.
"Oke, dat is logisch. Maar wat heeft dat er verder mee te maken?" vraagt Piper.
"Ik denk dat het er veel mee te maken heeft. Het is eigenlijk zo dat het door mij komt dat ze bij elkaar zijn. Ik heb het ze dan niet vertelt maar ze zijn er zelf achtergekomen. Nadat ik met hun beide heb gepraat." zeg ik.
"Oke, en je hebt het niemand anders vertelt dat ze elkaar leuk vinden?" vraagt Kirsten.
"Nee, ik heb het niemand anders vertelt. Waarom zou ik dat doen als het mij in vertrouwen is vertelt." zeg ik.
"Misschien heb je het onbewust het iemand vertelt zonder de bedoeling om het te vertellen. Maar heb je er geen namen bij genoemt." zegt Piper.
"Dat zou kunnen, maar ik denk dat ik dat niet gedaan heb." zeg ik.
"Nou ja, het maakt verder niet uit of je het vertelt hebt of niet. Het gaat er om dat hij het recht niet heeft om jou te verplichten om hem alles te vertellen. Laten we hem er bij halen." zegt Kirsten.
"Ja, dan kunnen we zijn kant van het verhaal horen." zegt Piper.
"Oke, ga hem maar halen. Naar mij luistert hij toch niet." zeg ik.
En Kirsten loopt weg om Aiden te gaan halen. Piper kijkt mij bezorgt aan en vraagt of het wel goed gaat. Ik denk even na en zeg dan:"Ik weet het niet. Ik weet niet of ik het aan iemand vertelt heb of niet."
"Ach dat komt wel goed. Ik wil eerst zijn kant van het verhaal horen." zegt Piper.
Al snel komen Kirsten en Aiden er weer aan. Hij kijkt mij nog steeds argwanend aan. Ik kijk de andere kant op. Piper kijkt Aiden aan en vraagt:"Waar haal jij in hemelsnaam het recht vandaan om haar te verplichten jou alles te vertellen?"
"Ehmm, ik heb het haar nooit verplicht." zegt Aiden.
"Dat heb je wel." zegt Kirsten boos.
"Oja, heeft zij jullie dat vertelt. Geloven jullie echt alles wat ze jullie vertelt?" vraagt Aiden boos.
"We geloven haar ja. Ze is onze vriendin waarom zouden we haar dan niet geloven?" zegt Piper boos.
"Nou, misschien omdat ze niet altijd de waarheid zegt." zegt Aiden.
Nou word ik al helemaal woedend, want ik vertel mijn vriendinnen altijd de waarheid. Ik zeg:"Nou moet jij je mond houden Aiden!! Ik zeg altijd de waarheid aan mijn vriendinnen!!!"
"Ho ho, niet meteen boos worden Amy. Hij is het niet waard om boos op te worden." zegt Kirsten.
"Dat is waar." zeg ik en ik kalmeer alweer een beetje. Maar ik loop wel bij hem weg, want ik kan zijn gezeur niet meer aanhoren. Hij kijkt mij na, daar geef ik niet om. Laat hem maar lekker kijken. Piper loopt mij achterna en Kirsten blijft bij Aiden om hem verder uit te horen over wat er precies gebeurt is. Als we weer terug in de kantine zijn,kijkt Piper mij bezorgt aan en vraagt wat er is. Ik kijk haar aan en zeg:"Ik kon het gewoon niet aan om in de buurt te zijn van hem, want ik kan er niet tegen als iemand zegt dat ik niet de waarheid vertel aan mijn vrienden. Wat wel zo is."
"Dat is dan ook gelijk de reden waarom je boos op hem moet zijn." zegt ze.
"Dat is waar, maar hij is ook een vriend van mij. Dus ik snap niet waarom hij boos is." zeg ik.
"Hmmm, in dat geval zullen Kirsten en ik dat voor je uitzoeken. Je hoeft je daar verder geen zorgen over te maken. Het wordt voor je geregeld." zegt ze.
"Oke, dan vertrouw ik op jullie. Dat jullie er achter komen wat er met hem aan de hand is." zeg ik.
We kijken allebei op als Kirsten weer bij ons komt staan. Ze is nog steeds boos. Ik kijk haar vragend aan en vraag wat hij heeft gezegd. Kirsten denkt even na en zegt dan:"Hij zei dat jij voor hem zou uitzoeken of Claire hem leuk vond. Dat doet ze ook maar dat maakt even niet uit. Hij zei ook dat je daarna meteen met Claire ging praten."
"Dat klopt. Ik had met haar na school afgesproken om te kunnen praten." zeg ik.
"Oke, maar je bent er daarna niet mee naar Aiden gegaan." zei ze.
"Hmmm, daar heb je gelijk in. Ik heb het ze eigenlijk zelf laten uitzoeken." zeg ik.
"Misschien is dat ook de reden waarom hij boos op je is. Als je dat niet verteld hebt." zegt Piper.
"Dat zou best kunnen, want hij heeft er namelijk wel om gevraagt of ik het kwam vertellen als ik het wist. Maar dat heb ik niet gedaan." zeg ik.
"En nu denk hij dat je er op uit was om Chris van Claire af te pakken. Terwijl dat niet waar is." zegt Kirsten.
"Nee, het is inderdaad niet waar dat ik er op uit was om Chris van Claire af te pakken. Ik had van haar gehoord dat Chris iemand anders leuker vond dan haar." zei ik.
"Hmm, dat kan zijn en toch wist hij niet dat Claire hem leuk vond, want als hij dat wel had geweten nam hij jou niks kwalijk." zei Piper.
"Ja, want dan wist hij dat dat Claire bij Chris weg ging voor hem." zei ik bedroefd. Mijn woede was opgelost in het niets nu ik wist waarom hij boos op mij was. Ik wilde dat ik het wel gezegd had, zodat we nu geen ruzie zouden hebben om het feit dat ik Chris eigenlijk van Claire heb afgepakt. Kirsten en Piper keken mij nog steeds aan terwijl ik aan het nadenken was over wat er gebeurt zou zijn als ik het hem wel gezegd had.