O4 Mary Eleanor Winston

Hij laat zijn blik over het papier en de pen glijden en verbergt zijn opgetrokken wenkbrauw niet. “Ja, best wel.” antwoordt hij na een lange aarzeling. “Waarvoor heb je dat nodig?” Hij spreekt de woorden uit voordat ik verder kan vragen. Ook zijn hand gaat nu naar het materiaal om zijn woorden te illustreren. Ik tuit mijn lippen verontrustend. Ach, wat maakt het uit als iemand weet waarvoor ik op dit vliegtuig zit. “Ik werk bij de media. Ik zou graag enkele weetjes over Jesús Navas te weten komen,” “Hoezo?” vraagt hij op zijn beurt. “Weet jij dan niets over de problemen die hij meedraagt?” Mijn stem klinkt een beetje teleurgesteld. Ik had gehoopt bij hem meer te weten te komen. “Je bent op weg naar het EK, is het niet?” raadt hij en ik moet het toegeven. “Bij mij vind je niets meer dan dat je nu al weet. Niemand weet er iets van, anders was het al lang in de krant verschenen,” Zuchtend steek ik alles terug weg vanwaar het kwam. “Het spijt me,” excuseert hij zich als hij mijn bedrukt gezicht ziet. Ik lach zacht. “Jij kunt er niets aan doen,” “Je komt het vast wel te weten. Het EK is nog niet afgelopen en als je jouw job goed uitoefent, kom je er wel.” Na deze woorden, sluit hij zich af van mij en van de buitenwereld door zijn hoofdtelefoon op te zetten. Ik kijk hem nog een seconde aan, maar wend daarna mijn blik van hem af. Hij zal wel gelijk hebben. En zo niet, dan kan ik mijn carrière wel vergeten. Het voertuig vliegt nog maar enkele minuten de lucht in en ik begin me al te vervelen. Mijn blik schiet naar alle kanten, in de hoop interessante dingen op te vangen, maar tevergeefs. Ten slotte grijp ik alweer naar mijn tas om dit keer alle informatie boven te halen. Dit lezen is beter dan niets doen. Het eerste wat ik tegenkom is de foto van de voetbalspeler. Jesús Navas González staat eronder geschreven. Ik moet bekennen dat hij er best schattig uitziet. In mijn andere hand heb ik het papier vast met de nodige informatie. Date of birth: 21 November 1985, Place of birth: Los Palacios, Spain, Height: 1.70 m Groot is hij niet. Het volgende dat me opvalt is dat hij blijkbaar aan heimwee lijdt. Hij zou meerdere kampen verlaten hebben aangezien ze te ver van Sevilla vandaan lagen. “Angstaanvallen,” lees ik het volgende woord hardop. Een opvallend gevoelige jongen. Ik neem snel nog de andere gegevens door die ik best in mijn achterhoofd moet houden en leg het nadien opzij, inclusief de foto. Ik blader verder en stop bij een bepaalde pagina. “Ik wou dat ik in jouw schoenen stond,” hoor ik plotsklaps naast me. Ik schrik op en aanschouw de jongeman waarmee ik net nog een conversatie heb gevoerd. “Sorry, ik wilde je niet laten schrikken,” lacht hij. “Maakt niet uit,” vergeef ik het hem. Hij tikt een korte tekst aan, dat mijn aandacht voordien nog niet had getrokken. “Je wordt vanavond al verwacht op een etentje met de spelers en andere belangrijke personen,” Ik bekijk het blad om te controleren of zijn woorden kloppen. Inderdaad, het stemt overeen. “Moest je geen zin hebben; ik wil altijd in jouw plaats gaan.” Ik schud lachend mijn hoofd. “Sorry, dit kan ik niet aan je afstaan.”