APWBP Boek 1 Hoofdstuk 3 Deel 1

De volgende dag kwam Minerva terug, ze was de enige die in de eerste maand van de vakantie langs kwam.
“Goedemorgen, Minerva”, glimlachte ik.
“Goedemorgen, Albus”, groette ze me. “Alles goed?”
“Best wel”, knikte ik. “Engelbert en zijn familie waren even gastvrij als gewoonlijk.”
“Dat geloof ik graag”, glimlachte ze. “Heb je al een nieuwe leraar Verweer?”
“Quirinus komt terug, de arme man”, knikte ik. “Hij is dezelfde niet meer, bang voor alles en iedereen. Een paar onaangename dingen tegen gekomen op zijn reis.”
“Ach, eens hij hier terug gewend is betert dat wel weer”, zei Minerva. “Zweinstein is zijn thuis, net als dat voor alle leraren is.”
“Enkel gaan jullie vaker op vakantie dan ik”, grinnikte ik.
“Wij hebben ook nog meer familie dan jij”, zei ze schouderophalend. “Je weet dat je altijd welkom bent om met me mee te komen.”
“Dat weet ik, maar laat me maar beperken binnen Zweinstein om je lastig te vallen”, zei ik rustig.
“Wat jij wil”, stemde ze in. “Zullen we er maar eens aan beginnen?”
“Oké”, stemde ik in.

De rest van de voormiddag zaten we op mijn kantoortje, de brieven te schrijven voor de nieuwe leerlingen. Uiteraard kregen ook alle oudere leerlingen een brief. Het was behoorlijk veel werk, zonder magie zou het echt niet te doen zijn.
“Dat worden zeven bezoekjes aan leerlingen met dreuzelouders dit jaar”, merkte ik op.
“Welke datum geven we op?”, vroeg Minerva.
“Doe maar 4 augustus”, zei ik. “Die paar dreuzelleerlingen kunnen we later nog wel op de lijst zetten.”
“Oké”, stemde ze in. We werkten verder.
“Euh, Albus?”, vroeg ze na een tijdje. “Harry Potter…”
“Hij komt dit jaar”, knikte ik
“Denk je dat hij zijn brief gaat krijgen? Volgens Arrabella Vaals…”
“Ik weet het, Minerva”, zei ik. “Dat is een klusje voor Hagrid. Hij zal er wel voor zorgen dat Harry die brief krijgt.
“Goed dan”, stemde Minerva in.