Deel 8

‘dat is dan 47,99 euro.’ Zegt de kassierster tegen Harry, die laatst had afgerekend in de winkel. We hadden allemaal mooie avondkleren gevonden voor het feest de dag nadien. Louis stelde voor om nog iets te gaan eten voor we terugkeerden naar huis. We besloten om in de pizzatent van een vriend van mij te gaan eten. Iedereen had besteld toen Niall opeens vroeg: “wanneer keren jullie eigenlijk terug naar België? Want ja, de vakantie eindigt toch wel een keertje, nee?” ik keek Lindsey bedroefd aan en het drong door dat we eigenlijk nog maar 2 weken konden blijven. “euhm, over twee weken…” zei ik aarzelend. Iedereen keek bedroefd wist dat het ooit wel eens zou aflopen. ”Maar kom, laten we daar nu nog niet aan denken! We hebben nog genoeg tijd om samen dingen te doen!” zei Liam terwijl zijn schouders rond mij en Niall, die naast hem zat, legde. Er was geen tijd om antwoord te geven of de pizza’s waren er al.
Eenmaal terug thuis besloten we om onze feestkleren al aan te trekken en te gaan feesten. Ik deed mijn kleedje aan en we vertrokken. Het was niet ver rijden en we waren er snel. Er heerste goede ambiance op de fuif en ik en Lindsey hadden al opgemerkt dat er vele mooie jongens waren. We gingen samen dansen terwijl onze jongens wat aan het bijpraten waren aan de bar. Op een gegeven moment zei Lindsey dat ze even ging uitrusten bij de jongens. Ik besloot om nog wat verder te dansen. Opeens voelde ik dat er iemand heel dicht achter mij kwam dansen. Ik keek om en zag er een gebruinde jongen van rond de 20 jaar. We dansten samen op het salsa-nummer dat uit de boxen kwam. Opeens vroeg hij me om even mee te gaan met hem, omdat hij hem niet zo goed voelde. Ik ging met hem mee tot we buiten de tent waren, waar het ondertussen al donker was geworden. Hij draaide zich naar mij toe en probeerde me te kussen. Ik was in paniek in begon zo hard als ik kon te gillen. Maar hij legde zijn hand op mijn mond zodat ik niets meer kon doen. Hij ging met zijn hand van aan mijn wang tot aan mijn onderrug, ik probeerde zo hard mogelijk tegen te spartelen, maar tevergeefs. “stil maar.” Fluisterde hij in mijn oor. Dat maakte me niet echt geruster, ik wist dat hij iets met me van plan was. Hij nam een plastic zakje uit zijn broekzak en haalde een er een minuscuul pilletje uit. Dan pakte hij zijn drankje, dat hij naast hem op de grond had gezet, en beval me om het pilletje in te slikken. Ik probeerde mijn mond zo hard mogelijk dicht te houden, maar hij bleef aandringen. Tot ik opeens een vertrouwde stem hoorde. “Manon?” het was Zayn. Ik zag hem in mijn ooghoeken staan met een sigaret in zijn handen. Hij zag wat de jongen met mij probeerde doen en snelde zo rap mogelijk in zijn richting en sloeg zo hard mogelijk met zijn vuist op de jongen zijn wang. Deze viel op de grond en begon te roepen van de pijn. Ik spuwde het pilletje uit en stond verstijfd van de schrik. Zayn en ik gingen naar binnen. We gingen naar de bar, ik bij de jongens en hij naar de barman, om uit te leggen wat er allemaal gebeurd was en om de politie deze man te laten opnemen. Ik kwam bevend toe bij Liam en de rest en ze vroegen allemaal ongerust wat er aan de hand was. Maar ik kon geen woord uitbrengen. Toen kwam Zayn aan, die het dan allemaal heeft uitgelegd. Liam was woedend en liep naar buiten om de gast te zoeken die mij dit had aangedaan. Maar de politie was al toegekomen. Ze hadden de man gehandboeid en in hun auto gezet. Ondertussen had Liam zijn arm al rond mij gelegd om me wat te troosten. Een man van de politie kwam onze richting uit. Hij zei dat de jongen in hun auto Miguel heette, hij was bij een zeer beruchte bende in Spanje. Ze kwamen naar feestjes en ontvoerden daar meisjes door hun eerst een verdovend middel te geven. “je hebt heel veel geluk gehad dat deze jongeman op het juiste moment buiten kwam om een sigaret te roken.” Zei hij terwijl hij naar Zayn keek. Ik knuffelde Zayn om hem te bedanken en de politieagent ging weer weg. Wij besloten dan ook maar om terug naar huis te gaan.