022 - Beverly Sara Owens

Het was de volgende dag, Eindelijk. Ik had bijna de hele nacht niet kunnen slapen. Dat gebeurde de laatste tijd wel vaker, ik lag dan de hele nacht te piekeren. Net zoals vannacht dus, toen ik lag te piekeren over Zayn.
Ik fietste naar school toe en zette mijn fiets in het rek. Geduldig liep ik door de ging heen naar mijn lokaal totdat ik weer langs het muzieklokaal kwam en stopte. Daar zat ie, op een kruk, met nog 5 andere jongens. Opgelucht liep ik het lokaal binnen, recht op mijn doel af. "Zayn!" zei ik blij en ik wou hem een kus op zijn wang geven maar hij duwde me weg. Ik keek hem raar aan. "What's up?" vroeg ik. Hij keek schichtig om zich heen. "Listen, I don't want anybody to see us." zei hij serieus. Wat was dit nou? Ik hoorde toch zo te reargeren, niet hij! "Well.. Okay then. I will see you later then.." zei ik verward en ik draaide me om en liep naar het lokaal.
Yasmin en Kristel zaten voor me en ik zat voor het eerst alleen. Ik had er min of meer om gevraagd en iedereen weggestuurd die naast me wou zitten want ik wou even alleen zijn. Yasmin en Kristel waren druk aan het kletsen en ik probeer ze af te luisteren. "How stupid.. Zayn is going at his own to the cinema, what a loser!" hoorde ik Kristel zeggen. "I don't think he went alone honey, but who took he with him?" ik zag Yasmin bedenkelijk omhoog kijken. Plots draaide ze zich om en keek naar mij. Snel duwde ik mezelf achter in de stoel en deed net alsof ik door mijn boek bladerde. "Beverly!" riep ze. Geschrokken keek ik op. Oh nee, ze had toch niet door gekregen dat ik hun aan het afluisteren was? "I never asked you how you guitar lesson was, so, how was it?" ze keek me vrolijk aan. "My what? ermm.. I mean yeah.. fine.. it.. it was fine." Ik moest echt stoppen met dat stotteren. "Great! You're gonna be the best guitar-player i've ever met I guess." Wat een slijmbal.. Gelukkig richtte ze zich weer op het bord en kon ik weer gerust ademen. Ze hadden niks door.
De les was voorbij en ik raapte mijn boeken bij elkaar en stopte ze in mijn tas. Als één van de laatste verliet ik het lokaal. Plots pakte iemand mijn pols en trok me een deur in. Het was donker. "Where am I? Put the lights on right now!" schreeuwde ik. Het licht ging aan en ik zag een jongen met zwart haar voor me staan. Ik keek hem lichtelijk geirriteerd aan. "What?" vroeg ik nors. "I'm sorry.. I'm sorry about today.. " Ik kon aan zijn gezicht zien dat hij het meende. "Allright, doesn't matter... " zei ik en ik glimlachte. Ik keek om me heen en zag dat we in een klaslokaal waren. Zayn pakte me stevig vast en kustte me. Een heerlijk gevoel stroomde door mijn buik. Plots hoorde ik een klein kreetje. Ik stopte gauw en keek om. Katy stond in de deuropening. Nee, niet Katy! Ze zat bij me in de klas en was goed bevriend met Yasmin en Kristel. "Katy!" riep ik. Ze wou zich omdraaien en weglopen maar ik pakte haar bij haar pols vast. "Don't tell this... to anybody!" siste ik. Een beetje bang keek ze me aan en knikte. Ik liet haar weer los en ze rende gauw weg. Ik haalde een hand door mijn haar. "Shit!" fluisterde ik zachtjes. Zayn stond er een beetje eenzaam bij en hand zijn handen in zijn zakken. "I'm sorry Beverly.. I did not.." "No, it was not your fault. She.. nobody is gonna know it.. " sprak ik hem en mezelf moed in. Hopelijk deed Katy wat ik vroeg...