~37~

"Wat?", vroegen Jake, Maggie en ik tegelijk. "De Roemenen kunnen ons helpen. Ze weten van alle vampiers , na Jasper, het beste hoe je met newborns kunt dealen." "Aha, waarom zouden ze ons helpen? Ze zouden ons alleen helpen als ze daarmee de volturi uit kunnen schakelen."Maggie lachte. "Ze helpen ons. Alsik het ze vraag. Ze zouden niet willen dat me iets overkomt. Dat is het enige positieve aan Stefan die me de hele tijd achterna zit." Oké, soms hè, dan heeft ze een veels te groot ego. "Laten we het direct gaan regelen dan. Ze zijn hier al dichbij." Jake pakte mijn hand en leidde me naar boven. Ik zocht schone kleren op. "Ach, het positieve is dat Esmé nog een keer iets kan inrichten. Zal ze leuk vinden." Jake lachte zachtjes. Alles wat ertegenover staat..." "Ga je me nog vertellen wat mijn moeder heeft uitgespookt?", vroeg ik. Jake begon te vertellen.

Oh mijn god. Mijn moeder had er als mens echt een zooitjes van gemaakt. En ik had nooit geweten dat Jake mijn vader zo erg had gehaat. Ik kon het me niet voorstellen. Zoals ze nu met elkaar omgingen was bijna het tegenovergestelde. Jake lachte zachtjes. "Het was echtgrappig toen Bella erachter kwam dat ik met je was ingeprent. Ze flipte echt helemaal." "Das niet aardig Jake.", zei ik bestraffend. "Ik ben niet aardig.", fluisterde hij in mijn oor.