001 - Nice to meet you.

"Thanks people, I had a great evening this night!" Catelynn sloeg een diepe zucht en keek opgelucht naar het podium. Het was nu bijna allemaal voorbij. Nu had ze alleen nog die meet&greet met hem en daarna zou ze van alles verlost zijn.
"But.. before I go, I want Catelynn van Kerken to come at the stage. Catelynn, where are you?" Opgewonden geroezemoes was weer opgestegen uit het publiek. Het hele concert was het stil gebleven, maar nu begon het weer. Wie was die mazzelaar van een Catelynn, vroeg ieder afzonderlijk meisje op het plein zich af. Ondertussen kroop Catelynn traag naar voren, terwijl ze mensen lichtjes opzij duwde. Mensen keken haar arrogant aan, maar toen beseften ze dat het Catelynn was. Het meisje van de meet&greet.
"Here she is!" riep het hele publiek in koor toen ze doorkregen dat Catelynn het meisje was die hij zocht. Ze hielpen haar het podium op en toen stond ze daar, oog in oog met Justin Bieber.
"Hi," zei ze zachtjes terwijl ze ongemakkelijk tegenover hem stond. Hij wierp haar een stralende glimlach toe.
"Thanks again, but I've got to go. Love you all!" Justin stuurde een kushandje in het publiek, liet een paar mensen flauwvallen en er werd hevig gekrijst. Catelynn staarde wat opgelaten naar haar voeten. Toen pakte Justin haar hand vast en kneep er zachtjes in. Hevig beet ze op haar lip, tranen stonden nog net niet in haar ogen. Ze hield niet van aandacht en nu stond ze ook nog eens bij een wereldberoemde jongen waar ze een absolute afkeer voor voelde. Ze verstarde toen hij iets in haar oor fluisterde.
"Come girl, we've got to go." Ze fronste, waar had hij het over? Hij trok haar ietwat ongeduldig met zich mee naar achteren. Ze verdwenen achter het gordijn en Justin ging haar voor naar een plek backstage. Hij opende een deur, hield hem voor haar open en liet haar voorgaan. Ze werd naar een bank gedirigeerd en ze plofte er opgelaten neer.
"So," begon hij. "Catelynn, right?" Hij kreeg een glimlach op zijn gezicht die Catelynn weigerde te beantwoorden. Ze knikte stug naar hem.
"You are not really that excited, are you?" vroeg hij verbaasd. Catelynn haalde haar schouders op.
"Are you going to speak to me or what?" Catelynn stond op en zuchtte diep. Met haar handen in haar zij ging ze voor hem staan.
"My friend tought that I would liked this, but to be honest, I really think you are awfull. With all those stupid fans you've got and your haircut. And your songs, oh my. Really. Why are you still singing? It's so cliché." Justins gezicht was vertrokken, maar er was ook iets anders op zijn gezicht te zien. Catelynn kon het niet helemaal thuisbrengen.
"Why don't you like my songs?" vroeg hij zachtjes, haast gekwetst.
"They are all the same! Stupid lovesongs. Like something like that would happen in real life!" Catelynn plofte neer en zuchtte diep.
"Sorry, I guess I should better leave." Justin glimlachte naar haar, ditmaal leek het een oprechte glimlach.
"Please, don't. I like the fact that you just say what you think about me. Maybe it isn't that nice and it is really... Well, how can I say that... It hurts my feelings, but you are speaking the truth. You are not lying or something like that." Hij kwam naast haar zitten en voor het eerst keek Catelynn hem oprecht geïnteresseerd aan.
"So?" vroeg ze.
"Well, maybe you should leave," zei hij mysterieus. "But have this with you." Hij gaf haar een papiertje en toen ze erop keek, zag ze dat het een mobiele nummer was.
"Yours?" vroeg ze stomverbaasd. Hij knikte, stond op en hield de deur voor haar open. Catelynn liep naar Justin toe en bleef toen even stil staan. Aarzelend stak ze haar hand naar hem uit.
Zo preuts en keurig als zij hem had willen groeten, zo was hij niet. Hij sloeg zijn arm om haar middel en drukte een kus op haar lippen. Gauw liet hij haar los. Stomverbaasd krabbelde Catelynn achteruit en liep weg, met een laatse blik achterom.
"Call me!" riep hij, maar dat was allesbehalve wat ze van plan was.