Ariana Grande || OO7

Hij sluit zijn ogen en ik doe hetzelfde. Ik kan dit niet doen, maar. Het voelt zo goed. Voordat ik me kon terug trekken zitten zijn lippen op de mijne. Een raar gevoel komt in mijn buik, maar toch ook fijn. We worden onderbroken door Zayn's mobiel. "Sorry deze moet ik even opnemen" Hij neemt zijn mobiel op en loopt weg. Waarom deed hij dat net? Vind hij me echt leuk of deed hij dat alleen omdat hij bij het moment paste? Ik kijk zijn kant op en zie dat hij rood word en heen en weer loopt. Er is dus iets mis. Ik probeer iets van zijn gesprek mee te krijgen. "Ja, uh ik ben een weekje bij een huisje met de jongens dat had ik je toch al verteld?" Zijn gezicht verbijsterd. "Ow, sorry schat dat was ik vergeten". "Ik ook van jou lieverd". Oke, dat is dus niet zijn moeder. Hij hangt zijn mobiel op en kijkt mijn kant op. Ik draai snel mijn hoofd weg, anders weet hij nog dat ik zijn gesprek heb afgeluisterd. Het gevoel van net wat ik in mijn buik had is helemaal weg. Ik ben nu echt boos. Teminste, hij heeft net met me gezoend terwijl hij een vriendin heeft. "Sorry" Zegt Zayn en hij gaat weer naast me zitten. Ik voel de tranen in mijn ogen opkomen. Ik knik, sta op en loop zo snel ik kan weg. "Wat is er?" Zayn komt achter me aangerent maar ik negeer hem. Ik voel een hand op mijn schouder maar ik schud hem weg. "Ariana, vertel me wat er is!" Zegt hij zachtjes. Was het wel zijn vriendin? Ik besluit het maar te vragen. Even twijfel ik maar vraag het dan alsnog. Ik stop met lopen en hij stopt nu ook. Ik draai me naar hem om maar kijk hem niet aan. "Met wie belde je daarnet?" Ik voel dat ik rood word en ik kijk naar de grond die nu toch wel heel interessant is. "Ow, ik ehh, heb je het gehoord?" Ja wel zijn vriendin toch. Hij geeft me niet eens antwoord. "Dus jij hebt me net even lekker zitten zoenen terwijl je een vriendin hebt!?" Schreeuw ik nu bijna uit van de woede. Ik kijk hem nu recht in zijn ogen aan en ik zie dat hij onzeker word. Niet meer zoals eerst. Hij kijkt recht voor zich uit en zegt niks. Gewoon godverdomme niks! Ik voel de tranen in mijn ogen opkomen en schud mijn hoofd om ze tegen te houden. "Niet huilen, alsjeblieft ik kan het je uitleggen". Zegt hij heel zacht dat ik het bijna niet kan horen. Zonder iets te zeggen draai ik me om en ren naar mijn huisje. Ik doe de voordeur open en kijk nog één keer achter me of Zayn daar is. Ik zie hem in de verte nog steeds staan. Een zucht verlaat mijn mond en ik gooi de deur met een klap dicht.