137. Blijf je bij me?

Ik voelde meteen alweer hoe die krop in mijn keel kwam. Friedolien stelde voor om naar mijn kamer te gaan en dat deden we ook. Toen ze binnen kwam keek ze naar alles die ik daarnet op de grond had gegooid en schudde even haar hoofd. “ Meid toch.” Hoorde ik haar mompelen. Ik ging op mijn bed zitten en Friedolien volgde me. Zonder veel te zeggen keken we elkaar aan. “ Wat heb jij daarnet uitgestoken?” vroeg ze zachtjes. Al snel rolde er terug een traan over mijn wang. “ Niets, dat is het net.” Fluisterde ik. Friedolien keek me medelevend aan. “ Ik heb al samen met Tom, Bill gesproken. Hij heeft verteld wat hij heeft gezien. Die jongen is geschokt. Hij is boos, wil je niet zien en Tom is ook niet echt tevreden.” “Ik heb niets gedaan.” Schreeuwde ik bijna uit. “ Bill ging naar het toilet, Ruben kwam plots uit het niets opgedoken. Hij ging naast me zitten en plots voelde ik zijn lippen op de mijne.” Machteloos trok ik aan mijn ketting die ik nog om had. Het klavertjevier die ik van Bill had gekregen. Ik deed hem af en legde hem op mijn nachtkastje. “Ik voel me schuldig.” Mompelde ik tegen Friedolien. “ Meid toch.” Ze wist ook niet veel wat ze moest zeggen. “ Wat moet ik nu doen Friedolien? Wat moet ik doen?” ik sloeg mijn handen voor mijn gezicht en begon terug te snikken. “ Ik denk dat jij best in je bed kruipt en probeert te slapen. Het is al 3 uur geweest. Jij en ook Bill kunnen dat nu maar even al te goed gebruiken. Jullie zijn beide al niet meer te nuchter.” Gaf Friedolien mij terug goede raad. Wat zou ik ook doen zonder haar. “ Blijf je bij mij?” vroeg ik bang. Ik wou niet alleen zijn. Ik zou alleen maar piekeren en ik wist dat Friedolien wel voor me zou zorgen. Daar had ik nu nood aan. “ Natuurlijk,maatje. Ik blijf bij je.” Ze glimlachte even. Voor mij een teken dat ze me wel geloofde. Ik kroop in mijn bed, en Friedolien haalde het opvouwbed uit die in de kamer naast de mijne stond. “Slaaplekker.” Fluisterde ze toen ze klaar was. “ Slaaplekker.” Mompelde ik. Al snel voelde ik mijn ogen zwaarder worden en werd alles zwart voor me.