38: de kater komt later.

Ooh wat had ik een hoofdpijn, waar werd ik in godsnaam wakker van.
Ik herinnerde het me weer toen het geluid van de bel klonk, wat een rot geluid was dat.
"hey, heb jij misschien paracetamol? De jongen hebben-" begon Liam, hij stopte met praten toen hij mijn gezicht zag, "jij ook een kater?" vroeg hij rustig. "en niet te zuinig" zei ik, "kom binnen, ik zal even de paracetamol pakken" zei ik en ik liep naar de keuken.
Ik pakte 2 paracetamols voor mezelf en nam ze in, pakte er 2 voor Catherine die vast ook een kater had en gaf de rest aan Liam mee.
Ik hoorde gekreun, gestommel en iemand die van de trap af strompelde. Cat was wakker en had ook een kater, toen ze langs ons liep hield ik mijn hand op met de paracetamols en die pakte ze eraf.
"tot zo en succes" lachte Liam toen hij weer wegging, ik ging douchen en ik voelde me al een stuk beter. Ik trok mijn veelte grote fluoriseerend gele Barcelona training shirt aan met een blauw voetbal broekje.
Cat was ook gaan douchen in de andere badkamer en voelde zich ookal beter.
We besloten nog even naar de Starbucks te gaan, "zullen we met de scooter gaan? Dat is lang geledenu" stelde ik voor.
Zo gezegd zo gedaan, nog geen halfuurtje later zaten we aan de koffie.

"zullen we zo maar naar de jongens gaan?" vroeg Cat, "is goed, gewoon lopend hoor en ik ga gewoon zo, ik heb geen zin om me om te kleden en de wedstrijd is toch vanavond" zei ik droog. We waren nog steeds erg brak, maar de ergste hoofdpijn was weg en dat was het belangrijkst.
We belden aan en Liam deed open, de andere lagen half dood op de bank. 
"maak eens plaats voor de dames" riep Liam en Niall schoof een stukje op. Ik ging tussen hem en Zayn inzitten en Cat tussen Niall en Harry. "je ziet er sportief uit" zei Zayn, "jij ziet er dood uit" merkte ik op. Ik hoorde de anderen een beetje gniffelen en Zayn leek even uit het veld geslagen, ik leunde tegen Niall aan wachtend op een antwoord van Zayn.
"alsof jij geen kater had? Ik dacht dat jij op tijd stopte met drinken, zodat je geen stomme dingen deed" was zijn comeback, "maar gister had ik daar Liam voor, dat is ook eigenlijk een van de laatste dingen die ik me herinner." zei ik tegen Zayn. "heb ik me nog een beetje gedragen trouwens?" vroeg ik Liam, "je was een engeltje, je hebt geen rare dingen gedaan hoor, behalve dat je Niall's telefoon was vergeten terug te geven dan" lachte hij.

-Niall's p.o.v-
Het was erg vaag maar ik herinner het me nog heel goed, ik had tegen de jongens gezegd dat mijn mobiel nog in Feliz haar tas zat. Ik moest haar gewoon op z'n minst een kus geven, maar ik had meer gekregen, meer dan ik ooit had gehoopt. Het moment was perfect en wetend dat ze het goed vond gaf mij meer zelfvertrouwen dan ooit, ze verkoos mij boven Zayn dat betekende toch wel iets. Maar het was dus gewoon een grote fout, ze kon het zich niet herinneren en zal het vast nuchter ook niet toelaten...
Maar ik moet toegeven, nuchter had ik het ook niet gedaan. Niet omdat ik niet wilde, maar omdat ik niet durfde. Ze had vast alleen maar ingestemd om met mij te daten, uit medelijden.