1.

Bill POV

‘Meneer?’ Ik kan amper reageren op de zachte stem die duidelijk naar mij gericht is. ‘Bill, je bent in het ziekenhuis. Je hebt net een operatie aan je stembanden achter de rug.’ zegt diezelfde stem. Het lukt mij nu wel op te reageren, ik open mijn ogen en kijk naar een jongen vrouw die aan mijn bed staat. ‘Welkom terug.’ zegt ze weer met een glimlach. Ik kijk haar slaperig aan, de narcose werkt nog als ik mij alles weer herinner. Ik slik en voel dat mijn keel gezwollen is als gevolg van mijn operatie. Ik wil net iets zeggen maar realiseer mij net op tijd dat ik niet mag praten, mijn stembanden moeten nog rusten. ‘Goed, het lijkt erop dat je je stembanden inderdaad gaat laten rusten. ‘ zegt de dokter met nog steeds die glimlach op haar gelaat. ‘Alles is goed verlopen, normaal gezien zou je morgen weer mogen praten. Maar voorlopig moet je stil zijn. Je broer heeft ons gewaarschuwd dat je onmogelijk gaat kunnen zwijgen en daarom hebben we ervoor gezorgd dat er een iPad in de buurt is waarmee je toch nog kunt communiceren.’ zegt ze lachend. Ik grijns, typisch Tom om weer zoiets te denken maar hij heeft wel gelijk. Ik rek mijn hand uit naar de iPad die op mijn nachtkastje ligt maar de vrouwelijke dokter heeft al snel door wat ik wil en geeft mij mijn communicatiemiddel aan. Ik glimlach en begin meteen te typen. ‘Waar is dr. Luivers?’ typ ik terwijl de vrouwelijke dokter over mijn schouder meeleest. ‘Hij voert de operaties nooit zelf uit, hij doet het voorbereidende werk en dan voeren wij de operatie uit.’ Legt ze geduldig uit. Ik knik begrijpelijk en zo zitten we nog een uur te praten. Nja, praten… Ik typ wat op mijn iPad terwijl ze meeleest en geduldig al mijn vragen beantwoord. Na een tijd weet ik dat ze Aria Hastings heet, dat ze uit Engeland komt en dat ze hier haar stage loopt. Aria is een enthousiaste vrouw van 21 jaar die in Duitsland is komen werken omwille van haar ouders, haar moeder is van Duits afkomst. Haar accent verraadt dat ze geen echte Duitser is, je hoort duidelijk het Brits kantje. Ze straalt vreugde en liefde uit, echt het type dat je als zieke naast je bed zou willen. Na een tijdje wordt ik moe en sluit mijn ogen, het laatste beeld dat ik zie is Aria, met haar blonde lange lokken en haar blauwgrijze ogen.