(31)~

'Het komt erop neer dat we een gigantisch probleem hebben. z'n been is op 2 plaatsen gebroken, zijn schouder heeft hij blijkbaar ook bezeerd en daarom mag hij de komende tijd niet meer optreden.' vertaalde ik voor Andy. Hij was even stil.
'Ik geloof dat je gelijk hebt, we hebben een probleem.' zei hij uiteindelijk. Tom draaide zich om.
'Dat meen je niet?' vroeg hij sarcastisch aan Andy die zijn schouders ophaalde.
'Tom, rustig aan, dude.' mompelde ik zacht. Tom draaide zich om om waarschijnlijk ook een dom antwoord te geven aan mij, maar toen hij mijn blik zag, hield hij zich in. Hij ging zitten met zijn handen letterlijk in zijn haar.
'En nu?' vroeg ik terwijl de dokter Georg meenam om het gips rond zijn been te doen. Tom deed niets, Andy haalde zijn schouders op. Zo zouden we natuurlijk nooit op een oplossing komen.

'Weet je, eigenlijk hoeven we de tour niet af te zeggen.' zei Georg na een lange stilte. We waren teruggereden naar de tourbus, Georg had krukken, maar voor hem was het beter -en duidelijk ook voor zijn schouder, als je zag hoe pijnlijk hij soms keek terwijl hij met krukken liep- om in zijn rolstoel te zitten. Hij voelde zich alleen zo... vast.. hij kon niet veel doen, er was amper plaats in de tourbus voor de rolstoel.
Iedereen keek op, Georg was de enige die echt met voorstellen af kwam. Hij was de enige die nog echt naar de "bright side" keek van de zaak. Immer optimist zeker? Ik was eerder geneigd naar de pessimistische kant van de zaak, wat hem mijn tegengestelde maakte... ah ja, tegengestelden trokken mekaar aan, zeker?
Hij had al voorgesteld om de Show vanuit zijn rolstoel te spelen, maar na eens geprobeerd te hebben om zijn bass te combineren met een rolstoel, hadden we dat idee afgevoerd, zeker nadat we zagen hoeveel moeite het hem kostte. Ashley had voorgesteld om ook Georgs deel te doen, maar het was onmogelijk om zoveel nummers er nog eens bij te nemen. Het Black Veil brides deel van de show was al moeilijk genoeg om te spelen...
'Georg...' verzuchtte ik. Ik wist niet waarmee hij nu weer zou afkomen.
'Oké, ik kan niet spelen, Ashley kan het ook niet, Tom heeft zijn eigen deel..Maar ik ken nog iemand hier die gitaar kan spelen.' zei hij glimlachend.

---

Geloof het of niet, maar ik heb zonet het einde aan dit verhaal geschreven... ^-^ eigenlijk is het dichterbij dan ik zou willen, maar ik wil het niet langer rekken