Chapter 10

POV; Carly 'Car' Miller

In de zetel naast Sam, zat ik naar één of ander stom programma te kijken. Geërgerd zuchtte ik, en keek uit mijn ooghoeken of Sam reageerde. Niets. Nog eens zuchtte ik hard. Weer niets. Net als ik het midden van mijn derde nep-zucht was, kreeg Sam het en riep half geërgerd: “WAT?”. “Honger.” was mijn prachtige antwoord, waardoor Sam facepalmde, zijn laptop weglegde en opstond, “Tuurlijk, waar heb je zin in?”. “Cheeseburger.” Met een grote lach op mijn gezicht kijk ik hem onschuldig aan. Met een zucht loopt hij de deur uit, en ik zweer dat ik hem nog had horen zeggen: “Ze is net de vrouwelijke versie van Dean…”.
Als ik zeker was dat hij wel echt weg was, nam ik zijn laptop op mijn schoot, en keek waar hij met bezig was.
“Interessant…” en scrolde verder.
Snel pakte ik mijn USB uit mijn zak – En ja, ik heb altijd mijn USB bij me voor de zekerheid – en stak hem in zijn computer, en vlug alle bestanden op de USB te zetten.
Als ik hoor dat er aan de deurklink gefrutseld word, trek ik snel de USB eruit, scrol terug naar boven en zet de computer weer op zijn plaats. Als de deur opgaat zie ik Sam, Dean en Katherine binnen rennen. “Hier zijn je spullen Car” zegt Kat gehaast en gooit een tas naar me. Als ik achter me kijk, zie ik de jongens gehaast en gefrustreerd al hun spullen pakken. “Wat is er gebeurt?” vraag ik, “Demonen” is Kat’s kort antwoord. Snel sta ik op, om daarna meteen een pijnscheut in mijn been te krijgen.