13

na nog eens gezucht te hebben ga je naar je kamer om je spullen te pakken. wanneer je klaar bent om te vertrekken ga je nog even langs naruto zijn huis. eerst kijk je door het raam van zijn slaapkamer of hij slaapt. wanneer je hem ziet liggen ga je naar de voordeur en maakt die stilletjes los (ja je bent een meesterinbreker ^^'). wanneer je een klik van het slot hoort open je de deur en gaat voorzichtig naar naruto zijn kamer. wanneer je naast zijn bed staat voel je verdriet in je opkomen. langzaam doe haal maak je de hoofband los van je middel en legt die zachtjes naast hem. 'ik ga naruto, hou jij mijn hoofdband bij voor het geval ik terug moest komen.' fluister je zacht. daarna geef je hem een zachte zoen en vertrekt dan naar buiten. wanneer je uit konoha bent zoek je een kalm plekje op. 'kabuto.' zeg je en meteen staat hij naast je. 'kumi, wat een aangename verassing.' zegt hij grijnzend. 'breng me naar orochimaru.' beveel je hem streng. hij knikt en transporteerd jullie naar je oom zijn verstopplaats.

'ik stel voor dat we eerst rusten en dan kun je morgen met orochimaru-sama praten.' zegt kabuto tegen je als jullie aangekomen zijn. 'ik vertrouw je niet.' mompel je. 'en terecht.' lacht hij terwijl hij je naar je kamer begeleid. als je in je kamer bent ga je aan je bureautje zitten en begint na te denken. eigenlijk was je nu in de perfecte positie om orochimaru te bespioneren. als je nu ongemerkt informatie naar konoha zou kunnen versturen was dit echt perfect. net als je wilt gaan slapen begint de zon op te komen. 'wel slapen gaat niet meer.' zucht je terwijl je je gaat opfrissen. 'kumi, orochimaru-sama heeft nu tijd om je te spreken.' je knikt en volgt kabuto op weg naar orochimaru. als jullie aankomen zie je sasuke staan. je knikt naar hem en hij doet hetzelfde. 'kumi, ik ben blij dat je er bent, betekent dit dat je nu bij ons hoort?' vraagt orochimaru. 'ik heb een paar vragen en volgens kabuto ben jij de enige die ze kan beantwoorden.' zeg je luid. hij knikt en doet het teken naar sasuke en kabuto dat ze moeten vertrekken. 'vertel, wat wil je weten?' vraagt hij terwijl hij je een stoel aanwijst. 'mijn verleden, jij zou er het meeste van moeten weten.' zeg je tyerwijl je gaat zitten. 'ahzo juist ja.' zegt hij grijnzend. 'je vader heette michio ayame, mijn halfbroer en je moeder hoshi ookami, nu ik naar je kijk lijk je zo veel op haar.' zegt hij grijnzend. 'ookami? wil dat zeggen dat ik bij de ookami clan hoor?' vraag je geschrokken. 'ja en nee, het teken op je linkerschouder zegt van wel, maar je clan wou je niet accepteren dus hebben ze een seal op je clanteken geplaatst zodat je echte kracht niet gebruikt kan worden.' legt hij uit. 'door die seal krijg jij zwart haar en paarse ogen elke keer als je kwaad word, wanneer je die transformatie ondergaat word je woede sterker, zo sterk dat je niet meer weet wat je doet.' gaat hij verder, gespannen knik je. 'toen je 2 jaar was wou je moeder je vermoorden omdat ze door jou verbannen was uit haar clan, je vader wou haar stoppen maar was uiteindelijk gedwongen je moeder te vermoorden, het was een hoge prijs maar hij had er nooit spijt van. een jaartje later vermoorde konoha je vader, ik wou je nog redden maar ik was te laat. konoha zag jou kracht en dachten dat jou kracht later goed van pas zou komen, ze besloten jou mee te nemen en tot een volmaakt ninja te trainen of anders gezegd: een geheim wapen.' geschrokken kijke je hem aan. 'kononha?' fluister je. tranen komen in je ogen. 'ik begrijp dat het allemaal veel is, ga naar je kamer en rust nog maar wat.' je knikt en loopt terug naar je kamer.

--naruto pov--
je loopt samen met kumi in konoha, iedereen die jullie ziet feliciteert jullie en lacht vriendelijk. wanneer jullie in het bos aankomen komt shadow aangelopen om jullie te begroeten. lachend streel je hem over zijn kop. daarna gaan jullie in het zachte gras zitten, je slaat je arm om haar heen en geeft haar een zoen. 'ik hou van je.' fluister je. ze lacht naar je. 'ik ook van jou.' zegt ze terug. voorzichtig leg je je andere hand op haar buik. 'en ik hou ook van de kleine dat hierin zit.' zeg je gelukkig

met een schok word je wakker. het was maar een droom denk je. je denkt terug aan gisteren toen je haar gekust had, als je eraan terugdenkt krijg je het warm. met een grijns sta je op. plots valt je iets op. 'van wie is die hoofdband?' mompel je verbaasd terwijl je hem is goed bekijkt. 'niet die van sasuke' mompel je. plots denk je terug aan een raar deel van je droom, het leek wel of kumi toen afscheid van je neemde. je kijkt terug naar de hoofdband. snel kleed je jezelf aan en loopt naar kumi haar huis. je klopt een paar keer op de deur maar niemand doet open. wanneer je de klink naar beneden duwt gaat de deur open. 'ze heeft de deur niet eens op slot gedaan.' mompel je verbaasd. wanneer je binnenstapt controleer je elke kamer dat er is. 'thuis is ze niet.' mompel je terwijl je verder loopt. eerst controleer je het bos, daarna het trainingsveld en daarna heel konoha, maar ze is nergens te bekennen. snel loop je naar het kantoor van tsunade. wanneer je aankomt loop je zonder te kloppen naar binnen. 'bomma heeft u kumi op een missie gestuurd?' vraag je gehaast en in paniek. 'nee naruto, dat heb ik niet gedaan.' zegt ze geïriteerd. 'waarom?' vraagt ze plots ongerust. verdrietig pak je de hoofdband. 'omdat ze weg is.' zeg je met tranen in je ogen.