[Chapter 14] Leaning against the doorframe.

Ik laat me via de muur naar beneden glijden. Of Niall is een perfecte acteur of er was werkelijk niets gebeurd, maar dat kan toch niet. Ik frons mijn wenkbrauwen en laat mijn hoofd op mijn opgetrokken knieën rusten. Dit was gewoon.. raar.

Ik laat me via de deur naar beneden zakken en leun met mijn hoofd tegen de deur. Dat was zwaar, maar het is beter zo. Volgens mij geloofde ze me en dat was mijn plan. Ik had dit nooit mogen doen. Gisteravond liet ik mezelf per ongeluk gaan. Liam had me ervoor gewaarschuwd. Ze heeft iets en dat iets zette me tot seks aan.
Ik schud mijn hoofd en probeer de beelden van gisteravond eruit te schudden, zonder succes. Elke keer als ik nu in Rose haar ogen kijk, zal ik die beelden weer zien. Dit was echt een fout, een gróte fout.

Ik krabbel langzaam overeind en besluit een meeting te regelen. Binnen tien minuten zitten we met z'n vieren in de tuin. Mandy was als eerste aangekomen en samen hadden we cocktails gemaakt voor ons vier.
'Dit is alweer een paar dagen geleden', zegt Thomas met een blik op mij.
'Yeah girl, tell us about your little adventure', zegt Zac met een enthousiaste twinkeling in zijn ogen.
Ik besluit maar gewoon eerlijk te vertellen over alles, zelfs over mijn gedachte van Niall en mij gisteravond.
'Wow, dat klinkt alsof je dus níet hebt gedroomd', zegt Mandy bedenkelijk.
'Maar waarom zou hij liegen?' verdedig ik Niall. Dat zou hij toch niet doen?
Mandy haalt haar schouders op.
'Ik zou het gewoon even afwachten, tot een nieuwe brief', zegt Thomas.
Ik bijt op mijn lip en speel met het rietje in mijn cocktail.
'Ik weet het niet hoor', mompel ik, 'Ik weet het even allemaal niet meer.'
Wanneer ik mijn ogen naar Zac wendt, zie ik in zijn ogen dat hij een theorie heeft bedacht, maar dat hij die niet wil gaan vertellen.
'Kom op, Zac, vertel het me gewoon', smeek ik hem. Mandy en Thomas kijken allebei, zonder verbazing, om naar Zac. Ze weten dat wij twee close zijn, als broer en zus.
'Het is gewoon een domme theorie', mompelt Zac een beetje in zichzelf.
'Maar meestal kloppen ze', helpt Mandy mij. Thomas knikt instemmend.
'Wat als die jongen van gister, van het feestje, helemaal Liam niet is?' brengt Zac voorzichtig.
'Dat is geen gekke theorie, daar heb ik namelijk zelf ook al aan gedacht', zeg ik. Ik zie in zijn ogen dat hij nog steeds een deel achterhoudt, maar ik weet ook dat hij dat niet zal gaan vertellen. Een héél irritant tikje van hem.

Lachend loop ik in bikini met een handdoek rond mij heen geslagen richting de voordeur.
'Ik zie jullie dan vanavond!' roep ik nog naar het drietal.
Ze roepen nog wat dingen en verdwijnen dan om de hoek, en ik naar binnen. Ik gooi de handdoek over een stoel en gooi een glas limonade achterover. Daar was ik echt aan toe; een duik nemen.
Wanneer de bel gaat, loop ik er in bikini én met een grote glimlach, wetend dat het wel Zac zal zijn.
Maar wanneer ik open doe, staat er iemand totaal anders voor de deur. Zijn mondhoeken krullen omhoog wanneer hij mij ziet. Zijn ogen glijden langzaam over mijn lichaam, naar beneden en weer omhoog, eindigend bij mijn ogen.
Nonchalant staat meneer tegen de deurpost geleund.
'Hello, darling', begroet hij me op charmante toon.


[Thnx for the reactie's! ]